ΣΚΟΠΟΣ Η διερεύνηση του επιπέδου άγχους και αυτοεκτίμησης των νοσηλευτών και η ανίχνευση των παραγόντων που επιδρούν στην ψυχική τους υγεία. ΥΛΙΚΟ-ΜEθοδος Μελετήθηκαν οι απαντήσεις 112 νοσηλευτών δημόσιων νοσοκομείων του νομού Αττικής σε ερωτηματολόγιο προσδιορισμού του επιπέδου άγχους και αυτοεκτίμησης. Οι απαντήσεις δόθηκαν βάσει της κλίμακας Likert τεσσάρων σημείων (συμφωνώ απόλυτα, συμφωνώ, διαφωνώ, διαφωνώ απόλυτα). Η στατιστική επεξεργασία των δεδομένων έγινε με τη βοήθεια του στατιστικού πακέτου SPSS 12.0. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Κατά τη στιγμή της συμπλήρωσης του ερωτηματολογίου, το 68,8% των νοσηλευτών ένιωθε ανασφάλεια, το 41,1% είχε άγχος, το 39,3% διακατεχόταν από εσωτερική ένταση και το 17,8% αισθανόταν αναστάτωση. Αντιθέτως, το 83,1% ανέφερε ότι είχε αυτοπεποίθηση. Γενικότερα, οι ερωτηθέντες ανέφεραν ότι κουράζονται εύκολα (68,8%), ότι αισθάνονται πως οι δυσκολίες συσσωρεύονται χωρίς να μπορούν να τις ξεπεράσουν (17,4%), ότι τους λείπει αυτοπεποίθηση (13,4%), ότι προσπαθούν να αποφύγουν την αντιμετώπιση μιας δυσκολίας (10,7%), ότι σκέφτονται πως δεν αξίζουν τίποτε (9%) και, τέλος, ότι έχουν συχνά τάσεις αυτοκαταστροφής (0,9%). Η μέθοδος x2 (επίπεδο σημαντικότητας Ρ<0,05) ανέδειξε την ύπαρξη συσχέτισης μεταξύ τμήματος εργασίας των νοσηλευτών και της τωρινής συναισθηματικής κατάστασής τους, καθώς και μεταξύ της γενικότερης συναισθηματικής τους κατάστασης και του φύλου, της οικογενειακής κατάστασης, του τμήματος εργασίας τους, των ετών εργασίας και των ετών σπουδών τους. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Μια συνεχής και δημιουργική υποστήριξη των νοσηλευτών κατά τη διάρκεια των τόσο σύνθετων διαδικασιών παροχής φροντίδας στον ασθενή είναι επιβεβλημένη, προκειμένου να βοηθηθούν τελικά οι ίδιοι όχι μόνο στην ενίσχυση των ήδη θετικών συναισθημάτων τους αλλά και στην επιτυχή αντιμετώπιση των αρνητικών.