Σκοπός. Είναι γνωστό ότι η στένωση της νεφρικής αρτηρίας προκαλεί μεταβολές των χαρακτηριστικών ροής στα σήματα Doppler των ενδονεφρικών κλάδων όπως καθυστερημένη άνοδο στην συστολική κορυφή και χαμηλότερη μεγιστοσυστολική ταχύτητα (pulsus tardus parvus). Σκοπός της μελέτης μας είναι να αποδείξουμε ότι η κυματομορφή parvus tardus μπορεί vα αποτελέσει κρίτηριο για τη διάγνωση υψηλού βαθμού στένωσης της νεφρικής αρτηρίας. Υλικό-μέθοδος. Εξετάσθηκαν 10 ασθενείς με μηχάνημα υπέρηχων ATL HDI -5000 με κεφαλή convex 2-5 ΜΗΖ,με στένωση μιας κύριας νεφρικής αρτηρίας επιβεβαιωμένη με αγγειογραφία τα αποτελέσματα της οποίας ήταν άγνωστα από πριν στον εξεταστή. Οι ασθενείς που μελετήθηκαν άνηκαν στις παρακάτω ομάδες. Ασθενείς με κακοήθη υπέρταση, νεαρής ηλικίας με σοβαρή υπέρταση ή υπέρταση που δεν αντιμετωπίζεται με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Αποτελέσματα. Από τους 10 ασθενείς που εξετάσαμε στους 4 το έγχρωμο Doppler ανέδειξε parvus tardus κυματομορφή σε ενδονεφρικούς κλάδους οφειλόμενη σε υψηλού βαθμού στένωση στην έκδυση της νεφρικής αρτηρίας και η επιβεβαίωση έγινε μέσω αγγειογραφίας ενώ σε 3 ασθενείς αναδείχθηκε στένωση στην νεφρική αρτηρία χωρίς parvus tardus κυμάτομορφή. Στους 2 ασθενείς δεν κατέστη δυνατή η ανίχνευση της στένωσης διότι βρισκόταν στο περιφερικό τμήμα της νεφρικής αρτηρίας, ενώ σε 1ασθενή δεν κατέστη δυνατόν να απομονωθούν οι νεφρικές αρτηρίες, λόγω εντονοτάτης αεροκολίας και μη συνεργασίας του. Συμπέρασμα. Η αγγειογραφία θεωρείτο καθοριστική μέθοδος διάγνωσης της στένωσης της νεφρικής αρτηρίας. Επειδή όμως εμπεριέχει κάποιο κίνδυνο για τον ασθενή και δεν γίνεται εύκολα ανεκτή ενώ έχει και μεγαλύτερο κόστος αναζητήθηκε μια μέθοδος πιο απλή, μη επεμβατική όπως είναι το έγχρωμο Doppler υπερηχογράφημα κατά την διάρκεια της εκτέλεσης του οποίου η κυματομορφή parvus tardus αποτελεί βασικό κριτήριο για τη διάγνωση της στένωσης της νεφρικής αρτηρίας.Purpose: It is widely accepted that renal artery stenosis provoke changes to the characteristics of Doppler ultrasound signs in intrarenal branch, such as late acceleration to the systolic peak and lower pulsus tardus parvus. The purpose of our study is to prove that parvus tardus waveform may be used as a criterium for the diagnosis of significant renal artery stenosis. Methods: 10 patients have been examined by an ATL HDI 5000 ultrasound device, with a convex 2 to 5Mhz probe. These patients had a renal artery stenosis confirmed by intrarterial angiography. The results of angiography were unknown to examiner The following patients groups were studied: i)Patients with malicious hypertension ii) young patients with serious hypertension or non corresponding to pharmaceutical therapy. Results: In 4 from 10 patients examined, the colour Doppler showed parvus tardus waveform intrarenal branches due to significant stenosis on the beginning of renal artery. The intrarterial angiography confirmed the findings. In other 3 patients with renal with renal artery stenosis parvus et tardus waveform not found. Conclusion: The intrarterial angiography is an important diagnostic method of renal artery stenosis. However the gravity, the difficulty of tolerance and the high cost of the examination resulted in choosing a simple method as colour Doppler. Parvus et tardus waveform constitute a valuable criterium for the diagnosis of renal artery stenosis.