Ένας σημαντικός παράγοντας τόσο για την εκτίμηση, όσο και για την προαγωγή της επούλωσης αποτελεί η αξιολόγηση του εδάφους του έλκους. Η ύπαρξη νεκρωτικών στοιχείων, ιστών και εσχάρας σε ένα έλκος αποτελεί εμπόδιο στην σταδιοποίηση του, αλλά και στην αποτελεσματική και γρήγορη επούλωσή του(Schultz et al,2003). Τα νεκρωτικά στοιχεία σε ένα έλκος εμποδίζουν την επούλωση, αποτελούν θρεπτικό υλικό για τα βακτήρια(Leaper,2002), καλύπτουν την τυπική εικόνα τοπικής φλεγμονής(O’Brien,2002) και εμποδίζουν την αποτελεσματικότητα άλλων παρεμβάσεων κατά την φροντίδα του έλκους (Weir et al,2007). Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι για τον καθαρισμό των νεκρωτικών αλλοιώσεων. Η επιλογή της κατάλληλης μεθόδου εξαρτάται από την κλινική πορεία του ασθενούς, την αιτιολογία και την φύση του έλκους, κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, την συχνότητα της φροντίδας, την πρόσβαση σε εξειδικευμένο προσωπικό, και το κόστος.