Η ιστορική εμπειρία και παρατήρηση επιβεβαιώνουν ότι οι βιοτεχνικού τύπου οικονομικές δραστηριότητες υπόκεινται σε διαχρονικά βραδείες μεταβολές, σε σχέση με τις αντίστοιχες βιομηχανικού τύπου. Ο τουριστικός τομέας, μεταβαλλόμενος σταδιακά σε μια οικονομική δραστηριότητα βιομηχανικού τύπου, παρουσιάζει αδιάλειπτες διαρθρωτικές μεταβολές, εφόσον οι λειτουργίες του υφίστανται πλέον σε μεγάλο βαθμό τις επιδράσεις της τεχνολογικής εξέλιξης, του διεθνούς ανταγωνισμού και της εξειδίκευσης. Η εφαρμογή των νέων τεχνολογιών και η παραγωγή νέων προϊόντων από παραδοσιακές και νέες χωρικές ενότητες, οδήγησαν σε μια δυναμική διαδικασία ευρύτερης διεθνοποίησης του τουριστικού τους προϊόντος και συχνά σε μια ανάδυση νέων και δυναμικών τουριστικών προορισμών, ωθώντας το διεθνή τουρισμό σε μια χωρική αναδιάρθρωση. Σε αυτό το πλαίσιο, ο επαναπροσδιορισμός του τουριστικού προϊόντος, σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον, μπορεί να επιτευχθεί με τη βοήθεια της ανάλυσης των εξωγενών επιδράσεων, των καμπύλών τουριστικής ζήτησης και προσφοράς, της καμπύλης του κύκλου ζωής, της καμπύλης τουριστικής συχνότητας και της καμπύλης εφοδιαστικής αλυσίδας (logistics). Με αυτόν τον τρόπο αφενός μεν καταγράφεται η δυναμική του τουριστικού τομέα, αφετέρου δε προσδιορίζονται και οριοθετούνται οι στρατηγικές ποιοτικού εκσυγχρονισμού που χαρακτηρίζονται στην παρούσα χρονική περίοδο σημαντικότερες από ποτέ άλλοτε.Experience and historical observation have proven that handicraft economic activities have undergone gradual long-term modifications in contrast with the industrial ones. Tourism which is gradually becoming a more industrialized economic activity has faced constant structural changes as its functions are greatly influenced by technological advances, international competition and specialization. The implementation of new technologies and the launching of new products by traditional and new tourism destinations have led to a broader, more dynamic globalization of the tourism industry, giving it a boost and new profile through the emergence of new, dynamic destinations, resulting in spatial redistribution. Within this framework, the reassessment of the tourism product in the continuously changing international environment could be achieved by applying the analysis of external factors (externalities), the curves of tourism supply and demand, the life cycle model, the curve of tourism frequency, and the logistics curve. In this way, both the dynamics of the tourism industry can be described and new strategies of qualitative upgrading and revitalization, which are currently most significant, may be determined and assessed.