Το σύνδρομο Burnout αναφέρθηκε για πρώτη φορά αρκετά παλαιότερα, το 1974 από τον Freudeburger και το όρισε ως εξάντληση του ατόμου, η οποία προέρχεται από παρατεταμένη χρήση των ενεργειακών αποθεμάτων. Από τότε το φαινόμενο αποτέλεσε αντικείμενο συστηματικής έρευνας κατ' αρχήν στους επαγγελματίες που προσφέρουν υπηρεσίες στον χώρο της υγείας αφού αυτοί θεωρήθηκαν ως οι πλέον επιρρεπείς στην επαγγελματική εξουθένωση. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 αναπτύχθηκαν και δημοσιεύτηκαν οι πρώτες σημαντικές έρευνες χωρίς όμως να υπάρχει συμφωνία μεταξύ των συγγραφέων, όσον αφορά τον ορισμό της επαγγελματικής εξουθένωσηςBurn-out syndrome was firstly referred many years ago, in 1974 by Freudeburger who defined it as the exhaustion of the individual, that is coming from the prolonged use of the active supplies. Since then, the phenomenon composed a matter of systematic research, mainly concerning health professionals, because of the fact that these are the most inclined to burn-out syndrome. The first important studies were promoted and published at the beginning of 1980. Nevertheless, there was not agreement among the authors as far as the definition of burn-out is concerned.