Οι αθλητές με αναπηρίες είναι αθλητές υψηλού επιπέδου και οι προσπάθειες όλων των επαγγελματιών αποκατάστασης πρέπει να επικεντρώνονται στην πρόληψη των αθλητικών κακώσεων. Σκοπός. Σκοπός της μελέτης αυτής είναι να διερευνήσει τα αίτια και τους μηχανισμούς των αθλητικών κακώσεων και των νόσων ή/και επιπλοκών σε Έλληνες Παραολυμπιονίκες. Μέθοδος. Κατά την διάρκεια του 2000 Πανελληνίου Πρωταθλήματος Αθλητών με Αναπηρίες 139 αθλητές απάντησαν σε ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τις κακώσεις και τις νόσους/επιπλοκές που σχετίζονται με την άθληση και τους στοίχισαν τουλάχιστον μία μέρα μακριά από αγώνες και προπόνηση. Τους ζητήθηκε να δώσουν και την γνώμη τους και να περιγράψουν τις αιτίες και τους μηχανισμούς των κακώσεων αυτών. Αποτελέσματα. Αναφέρθηκαν 178 κακώσεις από 69 αθλητές. Οι 52 (48.1%) από τις 108 κακώσεις μαλακών μορίων συνέβησαν λόγω υπέρχρησης, 13 (12%) λόγω έλλειψης διατάσεων και προθέρμανσης, 13 (12%) λόγω άμμεσης σύγκρουσης με ένα άλλο αντικείμενο και 12 (11.1%) λόγω κακής προπόνησης. Πέντε (38.5%) από τα 13 κατάγματα και όλα τα κτυπήματα συνέβησαν λόγω άμμεσης σύγκρουσης με ένα άλλο αντικείμενο. Τα υπόλοιπα (61.5%) κατάγματα έγιναν λόγω πτώσης επί του εδάφους. Τα ακατάλληλα αθλητικά εξαρτήματα ήταν η αιτία για το 50% των φουσκάλων, και η πτώση επί του εδάφους ήταν η αιτία για όλα τα σχισίματα. Όλες οι ουρολοιμώξεις συνέβησαν λόγω του περιορισμού πρόσληψης υγρών κατά την προπόνηση. Η κολύμβηση σε ανοικτή πισίνα και οι ρίψεις το καλοκαίρι ήταν οι αιτίες για τις 3 από τις 4 υπερθερμίες. Συμπέρασμα: Ο καθορισμός των αιτιών και των μηχανισμών των αθλητικών κακώσεων σε παραολυμπιονίκες θα βοηθήσουν τους επαγγελματίες να τις προλάβουνBackground: Athletes with disabilities are highly skilled and PRM professionals must focuse on prevention programs of their injuries. Aims: To investigate risk factors and mechanisms of injuries and illnesses in Greek paralympians. Methods: During the 2000 Panhellenic Championship for Athletes with Disabilities, 139 athletes were interviewed by medical doctors for sports related injuries and illnesses, that cost them at least one day off, and to express their own opinion about the causes of injuries. Results: There were 178 injuries self-reported by 69 athletes. Athletes suffered most common by soft tissue injuries (60.7%), fractures (7.3%) blisters (6.7%), thermoregulation disorders (5.1%), contusions (4.5%) low back pain (4.5%), ruptures (4%), urinary tract infections (4%), lacerations (2.2%), pneumonia (0.5%) and pressure sores (0.5%). Athletes reported that 52 (48.1%) of the 108 soft tissue injuries occurred as overuse syndromes, 13 (12%) occurred due to lack of stretching and warmup period, 13 (12%) due to direct contact with another object, 12 (11.1%) occurred due to wrong training. Five (38.5%) of the 13 fractures and all contusions occurred in direct contact with another object. The rest (61.5%) fractures occurred in direct contact with the floor. Wrong equipments were the causes of 50% of the blisters, and fall on the ground were the main cause of all lacerations. All urinary tract infections occurred due to limitation of fluid intake during the training period. Swimming in open pool and field events during summer accounted for 3 and 4 cases of heat stress respectively. Conclusion: Determination of causes and mechanisms of athletic injuries in paralympians will help the professional stuff to prevent them.