Τα παραδοσιακά προγράμματα σπουδών στη Νοσηλευτική έχουν δεχθεί κριτική για το ότι στηρίζονται σε διδακτικές μεθόδους που έχουν σκοπό τη μετάδοση πληροφοριών σε φοιτητές-παθητικούς δέκτες και για το ότι είναι υπερφορτωμένα με θεωρητικό περιεχόμενο, το οποίο οι φοιτητές αδυνατούν να αφομοιώσουν και να εφαρμόσουν στην πράξη. Η βασισμένη στη διερεύνηση του προβλήματος μάθηση (problem-based learn- ing, PBL) έχει προταθεί ως ένας από τους τρόπους για την προαγωγή της συνοχής μεταξύ θεωρίας και πράξης και για την προετοιμασία νοσηλευτών με κριτική σκέψη και κλινική κρίση. Η βασισμένη στη διερεύνηση του προβλήματος μάθηση είναι μια εκπαιδευτική μέθοδος με επίκεντρο το φοιτητή, στην οποία η επίλυση προβλημάτων από την καθημερινή κλινική πράξη αποτελεί το μέσο με το οποίο αποκτάται νέα γνώση. Τα χαρακτηριστικά της είναι η έμφαση στην ανάπτυξη δεξιοτήτων αυτοκατευθυνόμενης μάθησης, η ελευθερία των φοιτητών να καθορίσουν οι ίδιοι τους αντικειμενικούς σκοπούς της μάθησης και, τέλος, η έμφαση στην ομαδική εργασία. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι να παρέχει ανατροφοδότηση για την πορεία της μάθησης, να προτείνει πηγές πληροφόρησης και να διατυπώνει διορατικά σχόλια. Τα αποτελέσματα της βασισμένης σε προβλήματα μάθησης περιλαμβάνουν τη γεφύρωση του χάσματος θεωρίας-πράξης στη Νοσηλευτική, την καλλιέργεια δεξιοτήτων αυτοκατευθυνόμενης μάθησης, την ανάπτυξη κριτικής σκέψης και την ανάπτυξη διαπροσωπικών δεξιοτήτων μέσα από την ομαδική εργασία.