Περίληψη: Τη σύγχρονη εποχή του τουρισμού παρατηρείται το
φαινόμενο, θρησκευτικοί χώροι ή εκδηλώσεις με θρησκευτικό
περιεχόμενο να έχουν αποβάλλει το πνευματικό στοιχείο του
προσκυνήματος και να λειτουργούν μόνο ή κυρίως ως πολιτισμικοί
χώροι και ως χώροι για πολιτιστικές εκδηλώσεις. Στις περιπτώσεις
αυτές το θρησκευτικό-πνευματικό στοιχείο συρρικνώνεται και παύει να
χαρακτηρίζει το χώρο ο οποίος καθίσταται για τον επισκέπτη,
ανεξαρτήτως θρησκείας, πολιτισμικός πόλος έλξης. Με αυτό τον τρόπο
δημιουργείται τουριστικό ρεύμα που βασίζεται στη θρησκεία
(θρησκευτικός τουρισμός) ως στοιχείο πολιτισμού που εντάσσεται στον
πολιτιστικό τουρισμό. Στη μελέτη που ακολουθεί γίνεται προσπάθεια
κατηγοριοποίησης των θρησκευτικών-πολιτιστικών πόρων με βάση
ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά.
Abstract: In the modern era of tourism, religious places or events with
religious content seem to have lost the spiritual element of the
pilgrimage and function only or mainly as cultural places and places for
cultural events. In these cases the religious-spiritual element shrinks
and is no longer characteristic of the place; instead the religious place
becomes a cultural pole of attraction for the visitor regardless of his or
her religion. Therefore, a tourist flow based on religion (religious
tourism) as element of culture, and thus falling into the category of
cultural tourism, is created. The following study tries to categorize the
religious-cultural resources according to certain common features.