Περίληψη:Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από την Άνοιξη του 2008 έως και τον Απρίλιο του
2010. Χρησιμοποιήθηκαν ως παραδείγματα 10 ξενοδοχεία με συνεδριακές
υποδομές της ελληνικής επικράτειας που είτε ανήκουν σε πολυεθνικούς ομίλους,
είτε είναι ελληνικής ιδιοκτησίας.
Όπως γίνεται φανερό από την εισαγωγή, η μελέτη απέδειξε ότι α) από άποψη
υποδομών τα περισσότερα ξενοδοχεία με συνεδριακές ευκολίες δεν εμφανίζονται
να μπορούν να παράσχουν πλήρεις υπηρεσίες β) ότι εκτός από ελάχιστες
περιπτώσεις η επικοινωνία των εν λόγω ξενοδοχείων δεν αφιερώνει ειδικό
επικοινωνιακό έντυπο υλικό για την προώθηση των εν λόγω συνεδριακών
υποδομών και γ) ότι το concept της συνολικής παραγωγής του επικοινωνιακού
υλικού των εν λόγω ξενοδοχείων δεν αποτείνεται άμεσα και αποτελεσματικά σε
όλες τις περιπτώσεις στον υποψήφιο πελάτη, οργανωτή συνεδρίου (PCO) ή στους
υπευθύνους της οργανωτικής επιτροπής ενός συνεδρίου.
Abstract:The study was conducted between the spring of 2008 and April 2010. 10
hotels in various parts of Greece were used as examples, all of them
possessing conference facilities and either belonging to multinational
companies or having Greek proprietors.
As is made clear in the introduction, the study showed a) that from the
viewpoint of infrastructures, most hotels with conference facilities do not
appear able to provide comprehensive services b) that with few exceptions
the publicity strategy of the hotels in question does not involve provision of
special publicity material for promotion of the said conference facilities and
c) that the overall concept for production of promotional material for the
hotels is not directly and effectively relevant in all cases for the would-be
customer, conference organizer (PCO) or member of the organizing
committee of a conference.