Περίληψη:Στελέχη των «αγρίων» ζυμών C. stellata, K. thermotolerant και T. delbruekii, καθώς και του Saccharomyces cerevisiae, αναπτύχθηκαν σε συνθετικά υποστρώματα τα οποία περιείχαν γλυκόζη, φρουκτόζη ή ισομοριακό μίγμα αυτών με περιεκτικότητα από 50 έως 250 g/L. Η επώαση πραγματοποιήθηκε στους 20°C και είχε διάρκεια 75h. Ο αρχικός πληθυσμός για κάθε ζυμομύκητα ήταν 2-5*103 cfu/mL. Η παρακολούθηση της εξέλιξης του πληθυσμού των ζυμών έγινε με τη χρήση επωαστήρα/ θολερόμετρο Bioscreen C, μέσω μέτρησης της οπτικής πυκνότητας. Οι τιμές της οπτικής πυκνότητας (O.D.) μετατράπηκαν σε πληθυσμούς ζώντων κυττάρων (cfu/mL), μέσω εξίσωσης. Διαπιστώθηκαν σημαντικές και χαρακτηριστικές διαφοροποιήσεις ως προς τη ζυμωτική ικανότητα των στελεχών που εξετάστηκαν. Στα 50 και 100g/L σε όλα τα υποστρώματα και τα τέσσερα στελέχη αναπτύχθηκαν το ίδιο ως προς το μέγιστο πληθυσμό τους. Στα 150 g/L όλων των σακχάρων και του μίγματος τους, τα στελέχη S. cerevisiae, K. thermotolerant και T. delbruekii αναπτύχθηκαν ικανοποιητικά. Αντίθετα, στα 150 g/L γλυκόζης και ισομοριακού μίγματος το στέλεχος C. stellata παρουσίασε δυσκολία στην ανάπτυξη, αν και στο αντίστοιχο υπόστρωμα φρουκτόζης αναπτύχθηκε καλύτερα από τα υπόλοιπα στελέχη. Στα 200 g/L γλυκόζης και μίγματος παρατηρήθηκε πτώση στο μέγιστο πληθυσμό για όλα τα στελέχη, με εντονότερη αυτό της C. stellata. Όταν, όμως, το υπόστρωμα ήταν φρουκτόζη παρατηρήθηκε και πάλι σημαντική πτώση στους μέγιστους πληθυσμούς για όλα τα στελέχη, εκτός από την C. stellata, της οποίας ο μέγιστος πληθυσμός δεν μεταβλήθηκε αισθητά. Στα 250 g/L σακχάρων σε όλα τα υποστρώματα παρατηρήθηκε πτώση των μέγιστων πληθυσμών για όλα τα στελέχη. Εξαίρεση αποτελεί το στέλεχος T. delbruekii, για το οποίο παρατηρήθηκε μικρό αύξηση στο μέγιστο πληθυσμό του στο υπόστρωμα φρουκτόζης 250 g/L.