Το φαγητό, όπως και άλλοι παράγοντες π.χ. το κατάλυμα, τα αξιοθέατα, οι δραστηριότητες στον τόπο υποδοχής και οι μεταφορές αποτελούν βασικό τμήμα του τουριστικού προϊόντος. Έχει διαπιστωθεί ότι τα τελευταία χρόνια, οι τουριστικές επιλογές δεν προσδιορίζονται μόνο από την απλή βιολογική ανάγκη του να φάμε, αλλά και από την επιθυμία να δοκιμάσουμε ενδιαφέροντα προϊόντα στο κατάλληλο περιβάλλον. Έτσι, οι σύγχρονοι, έμπειροι ταξιδιώτες αναζητούν στους προορισμούς την ποιότητα, την βαθύτερη γνώση του πολιτισμού και του τρόπου ζωής των κατοίκων του τόπου που επισκέπτονται. Καθώς ο τρόπος ζωής ενός λαού, αφορά και το τι και το πώς τρώει, το πώς παρασκευάζει την τροφή, σε τι περιβάλλον, ποιες είναι οι τελετουργίες κατανάλωσης, σε συνδυασμό με την αρχιτεκτονική και τον τόπο, έχει δημιουργηθεί μια αυξημένη ζήτηση για τοπικό φαγητό και μια τάση γι’ αυτό που ονομάζεται «γαστρονομικός τουρισμός». Με σκοπό την διερεύνηση των μεθόδων και των μορφών της προσφοράς των προϊόντων και των τρόπων προώθησης του γαστρονομικού τουρισμού στην Ελλάδα, πραγματοποιήθηκε έρευνα. Αναζητήθηκαν, μέσω διαδικτύου, επιχειρήσεις στην Ελλάδα που εμπλέκονται με οποιονδήποτε τρόπο στον τομέα της γαστρονομίας και του τουρισμού. Χρησιμοποιήθηκαν λέξεις-κλειδιά όπως γαστρονομία, ελληνική κουζίνα, ελληνικό πρωινό, δρόμοι κρασιού, δρόμοι ελιάς κ.λπ. Στη συνέχεια, τα ευρήματα ταξινομήθηκαν σε κατηγορίες και αξιολογήθηκε η δράση τους. Από την έρευνα προέκυψε ότι οι επιχειρήσεις που εμπλέκονται στον τομέα της γαστρονομίας είναι πολλές και διαφορετικές. Αυτές είναι εστιατόρια, ξενοδοχεία, τουριστικά γραφεία, αεροπορικές εταιρείες, επιχειρήσεις παραγωγής τροφίμων, καταστήματα πώλησης τροφίμων, μουσεία, εκθεσιακοί χώροι κ.λπ. Παράλληλα οι δράσεις είναι εξ’ ίσου ποικίλες και ευφάνταστες (θεραπεία με κρασί, μέλι, βότανα κ.λπ., πολιτιστικές διαδρομές με βάση ένα προϊόν, θεματικά μουσεία, κ.λπ. Στη μελέτη ερευνήθηκαν οι τρόποι προώθησης του γαστρονομικού τουρισμού και γίνεται προσπάθεια ταξινόμησης των πολιτιστικών-γαστρονομικών πόρων της Ελλάδας. Λόγω της έλλειψης στοχευμένης τουριστικής πολιτικής προτείνεται η περαιτέρω διερεύνηση και η καταγραφή των γαστρονομικών πόρων της χώρας σε επίπεδο διοικητικής περιφέρειας και η ανάδειξή τους με σκοπό την καθιέρωση της κάθε περιφέρειας ως γαστρονομικού προορισμού.Food as well as other factors, such as accommodation, attractions, recreational activities and transport are key parts of the tourism product of host destinations. It has been found that in recent years, tourism choices are not determined only by the simple biological need to eat, but also by the desire to try interesting products within an appropriate environment. Modern, experienced travelers look for destinations’ quality, as linked to a deeper knowledge of the culture and lifestyle of the inhabitants of the place they are visiting. As lifestyles of people are deeply related to what and how they eat, how they prepare food, in what environment, what are the rituals of food consumption, combined with the architecture and place, a strong demand has been created for local food and a trend for what is called “gastronomic/culinary tourism”. We conducted research in order to explore the forms of product supply, commercialization strategy as well as methods to promote culinary tourism in Greece. In particular, we searched through the internet businesses in Greece involved in the field of gastronomy and tourism, using keywords such as gastronomy, Greek cuisine, Greek breakfast, wine routes, olive routes, etc. Then, the findings were classified into categories in order to evaluate their activity. Our study revealed that companies involved in the field of gastronomy are numerous and of various nature. These include restaurants, hotels, guest and rural houses, tourism agencies, food manufacturers, food markets, museums, exhibition halls, etc. Their activities are equally varied and creative (treatment with wine, honey, herbs, etc., cultural routes on a product, thematic museums, etc). The study aimed at assessing the particular ways to promote tourism and gastronomy in Greece, attempting also to record and classify the cultural – gastronomic resources of the country. Due to the lack of targeted central tourism policy in the field, we finish by proposing to further explore and record domestic gastronomic resources at regional administrative level in order to effectively valorize and promote them with a view to establishing each region as a distinct gastronomic destination.