Σκοπός της παρούσης εργασίας ήταν η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σχετικά με τη θρησκευτικότητα στο χώρο του νοσοκομείου. Υλικό και μέθοδος : Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε περιελάμβανε αναζήτηση ανασκοπικών και ερευνητικών μελετών, κυρίως στην ηλεκτρονική βάση «pubmed» που αναφέρονταν στη θρησκευτικότητας στο χώρο του νοσοκομείου. Αποτελέσματα : Η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας έδειξε ότι, ένας διοικητικός οργανισμός, όπως το Νοσοκομείο δεν διέπεται από μια και μοναδική κουλτούρα αλλά αντιθέτως από διαφορετικές κουλτούρες που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους καθότι τα μέλη της υγειονομικής ομάδας έχουν το δικό τους υπόβαθρο. Το νοσοκομείο ως χώρος «ειδικής φροντίδας που όμως έχει ιδιαίτερη κουλτούρα» καλείται να διεκπεραιώσει τις σχέσεις μεταξύ περιβάλλοντος (οικογενειακού, κοινωνικού, επαγγελματικού), υγείας και ασθένειας. Η θρησκευτική πίστη ενισχύεται στο χώρο του νοσοκομείου, όπου επικρατούν όχι μόνον εικόνες αγίων αλλά και χριστιανικά παρεκκλήσια, ενώ οι πιστοί έχουν τη βαθύτερη ανάγκη να εκφραστούν μέσω της προσευχής. Η τάση του πιστού να επικαλείται μια ανώτερη δύναμη ιδιαίτερα σε δύσκολες καταστάσεις, όπως για την ανάρρωσή τους στο κλινικό περιβάλλον βρίσκεται ριζωμένη μέσα του και αποτελεί στοιχείο της ίδιας του της φύσης. Συμπεράσματα : Στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, η ιατρική επιστήμη έχει πάντα στην εφαρμογή της έναν μεγάλο παραστάτη: τη θρησκεία.The aim of the present study was to review the literature about religiousness within hospitals.The method οf this study included bibliography research from both the review and the research literature, in the “pubmed data base” which referred to the religiousness within hospitals. Results : According to the literature research an administrative institution, such as hospital does not include only one culture but on the contrary many different cultures that interact since health professionals have their own background. Hospital as a place of special care, that has its’ own culture, is expected to fulfill patients’ needs (family, social, occupational), health and disease. Faith is encouraged in hospitals where the icons and Christian churches are prevalent, while faith individuals express their deeper need for pray. The tendency of religious individuals to ask for an upper support mainly in difficult circumstances such as for recovery in the clinical environment is deeply rooted in its’ soul and consists an element of its’ nature. Conclusions: In contemporary Greek reality, medical science has always had at the practice a great charity: religion.