Έστω Χχ 9Χ2,...Χη είναι ένα δείγμα από έναν πληθυσμό Ρη όπου dim 77 = s. Για την εκτίμηση του ή με ένα συνεπή (consistent) εκτιμητή απαιτείται η γνώση ενός επαρκούς (sufficient) διανύσματος Φ για Ρ~ χ Ρ~ χ χ ΡΓ} Η ποιο προσφιλής μέθοδος για την εύρεση ενός συνεπή εκτιμητή είναι αυτή της μεθόδου μεγίστης πιθανοθάνειας. Έστω ότι η άγνωστη παράμετρος είναι της μορφής ή = (#,G) όπου η παράμετρος προς εκτίμηση είναι η 0 με διάσταση s, ενώ το G είναι η οχληρά (nuisance) παράμετρος. Αν η διάσταση της G είναι πεπερασμένη δηλαδή G=g, τότε η εκτίμηση της θ γίνεται μέσω της αποτελεσματικής (efficient) εκτιμήτριας συνάρτησης η οποία είναι η προβολή του διανύσματος των παραγώγων της λογαριθμικής συνάρτησης πιθανοφάνειας Ο σκοπός της εργασίας αυτής είναι να παρουσιάσει τη μορφή της αποτελεσματικής εκτιμήτριας συνάρτησης στην περίπτωση όπου η οχληρά παράμετρος G είναι άπειρης διάστασης (Semiparametric model) και η παράμετρος προς εκτίμηση θ είναι παράμετρος θέσης. Αντί της συνάρτησης κατανομής F(x-0) η οποία θεωρείται άγνωστη, είναι γνωστές οι κ πρώτες ροπές fxJdF(x) = aj9 j - 1,2,....,k. Προσεγγίζοντας το πρόβλημα της εκτίμησης της θ θεωρώντας το μοντέλο σαν ημιπαραμετρικό (Semiparametric), αποδεικνύεται ότι η αποτελεσματική εκτιμήτρια συνάρτηση είναι η γνωστή quasi-score function.