Έγιναν τέσσερα πειράματα με δείγματα έτοιμης προς κατανάλωση Φέτας που είχαν προετοιμασθεί σε δύο βιομηχανίες σε τέσσερις διαφορετικές χρονικές περιόδους (τυροκομήσεις). Το τυρί ήταν συσκευασμένο σε πλαστικούς περιέκτες και σε κάθε περίπτωση καλύπτονταν από άλμη. Τα δείγματα αποθηκεύτηκαν σε τρεις διαφορετικές θερμοκρασίες, 4ο , 9ο και 15ο C για διάφορα χρονικά διαστήματα. Έγιναν μετρήσεις του καθαρού βάρους του τυριού, της υγρασίας, της λιποπεριεκτικότητας, του pH, του ολικού και υδατοδιαλυτού αζώτου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι με την αύξηση της θερμοκρασίας από τους 4ο στους 15ο C μειώνεται η υγρασία και το καθαρό βάρος του τυριού και αυξάνεται η λιποπεριεκτικότητα. Σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις, οι διαφοροποιήσεις άρχισαν από την πρώτη ημέρα αποθήκευσης. Σε αντίθεση με τα ανωτέρω δεν φάνηκε κάποια εμφανής επίδραση της θερμοκρασίας αποθήκευσης στην περιεκτικότητα σε ολικό Ν και σε υδατοδιαλυτό Ν εκφραζόμενο ως ποσοστό του ολικού Ν. Ουσιώδεις επίσης μεταβολές δεν παρατηρήθηκαν και στο pH, με εξαίρεση κάποια τάση για μικρή αύξηση στην θερμοκρασία των 15ο C, σε περιπτώσεις που η διάρκεια αποθήκευσης ήταν παρατεταμένη. Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής παρουσιάζουν ενδιαφέρον, γιατί μεταβολές της θερμοκρασίας συντήρησης της Φέτας μπορεί να προκαλέσουν μεταβολές κυρίως στα συστατικά που καθορίζονται από τη νομοθεσία (υγρασία, λιποπεριεκτικότητα). Παράλληλα, σημαντικό θεωρείται το γεγονός ότι μεταβάλλεται το καθαρό βάρος του τυριού, γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα από οικονομική άποψη κατά τις εμπορικές συναλλαγές.