Η διδασκαλία του ασθενούς μετά από έμφραγμα μυοκαρδίου αποτελεί σημαντικό μέρος του ρόλου του καρδιολογικού νοσηλευτή και ξεκινά από τη στεφανιαία μονάδα και συνεχίζεται στο τμήμα, όπως επίσης και στην κοινότητα μετά την έξοδο από το νοσοκομείο. Τα κυριότερα στοιχεία της διδασκαλίας είναι η εκτίμηση των ατομικών αναγκών μάθησης, η αύξηση της κατανόησης και των απαραίτητων δεξιοτήτων και η βοήθεια για λήψη συνειδητών αποφάσεων, ώστε να αλλάξει ο ασθενής τον γενικότερο τρόπο ζωής του και να βρει νόημα μέσα από τις εμπειρίες της υγείας και της ασθένειας. Στην παρούσα βιβλιογραφική ανασκόπηση εξετάζονται ερευνητικές μελέτες πάνω στη διδασκαλία έπειτα από έμφραγμα μυοκαρδίου, έτσι ώστε να γίνει αναθεώρηση της πρακτικής των νοσηλευτών και επανεξέταση στην ερευνητική βάση σε αυτόν τον χώρο. Οι ερευνητικές μελέτες υπό εξέταση απαντούν ερωτήματα, όπως οι ανάγκες μάθησης των ασθενών και η ικανότητα της διδασκαλίας του ασθενούς να αυξάνει το επίπεδο γνώσης του κατά τη νοσηλεία και μετέπειτα στην κοινότητα.Teaching the patient after myocardial infarction constitutes a major part of the cardiological nurse’s role starting in the coronary care unit, continuing in the ward, as well as after the discharge in the community. The most important parts of the teaching process are the assesment of personal educational needs, increase of understanding and necessary skills and assistance to take conscious decisions, so that the patient will change his way of life and find meaning through his experiences of health and illness. In this literature review research studies on the teaching process after a myocardial infarction are being examined so that the practice of the nurses as well as the research base on this area will be reexamined. The research studies under examination answer questions such as the learning needs of the patients and the ability of teaching the patient to increase his knowledge base during hospitalisation and afterwards in the community.