Οι μελέτες για τη διερεύνηση της αιτιολογίας της μεγαλύτερης συχνότητας εμφάνισης των διαταραχών άγχους και συναισθήματος στο γυναικείο πληθυσμό, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα της σημασίας ορισμένων κοινωνικών αντιλήψεων για την εκδήλωση ψυχοπαθολογίας. Είναι ευρέως αποδεκτό ότι ορισμένες μορφές συμπεριφοράς είναι περισσότερο αποδεκτές όταν εκδηλώνονται από αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια. Για παράδειγμα, η εκδήλωση θυμού, επιθετικότητας, διεκδικητικότητας, θεωρούνται χαρακτηριστικές των αγοριών ενώ στα κορίτσια ενθαρρύνεται συνήθως η συμβιβαστική διάθεση, η υποχωρητικότητα, η συγκράτηση ενδεχόμενων επιθετικών τάσεων. Επομένως, συχνά τα κορίτσια κοινωνικοποιούνται με στόχο τη μείωση της εμφάνισης αυτών των μη αποδεκτών μορφών συμπεριφοράς. Η υιοθέτηση και εσωτερίκευση των αντιλήψεων αυτών από τα κορίτσια ενδέχεται να διευκολύνει την μεταστροφή των απαγορευμένων τάσεων προς τον ίδιο τους τον εαυτό και να διαμορφώνει ένα πλαίσιο λειτουργίας γόνιμο για τη συχνότερη εμφάνιση συμπτωμάτων άγχους και κατάθλιψης.