Η εργασία αυτή αναφέρεται σε ορισμένα συμπεράσματα τα οποία προέρχονται από σειρά ερευνών, τις οποίες διεξήγαμε τα τελευταία χρόνια, καθώς και σε ορισμένες μας σκέψεις σχετικά με τη διάγνωση και την αντιμετώπιση των παιδιών με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής / Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ), τα οποία παρουσιάζουν και Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες (Ε.Μ.Δ.). Χρησιμοποιώντας τα κριτήρια του DSM IV σε πληθυσμό 140 παιδιών νηπιακής ηλικίας παρατηρήσαμε ότι το 4,3% απ'αυτά παρουσίαζε ΔΕΠ-Υ. Αναζητώντας αυτά τα παιδιά όταν ήταν πια μαθητές της Α τάξης Δημοτικού, διαπιστώσαμε ότι όλα αντιμετώπιζαν Ε.Μ.Δ. (Κάκουρος, 1998). Από το σύνολο των 205 παιδιών τα οποία παραπέμφθηκαν στην ψυχολογική υπηρεσία Ιατροπαιδαγωγικού Κέντρου, το 42,9% παρουσίαζε ΔΕΠ-Υ και Ε.Μ.Δ. (Κάκουρος, 1995). Από τα παιδιά στα οποία γίνεται διάγνωση ΔΕΠ-Υ, ένα μεγάλο ποσοστό (75%) θα παρουσιάσει αργότερα Διαταραχές Διαγωγής (Κάκουρος και συν., 1997). Για την καλύτερη κατανόηση της διαδικασίας της επιγένεσης των προβλημάτων στις περιπτώσεις των παιδιών με ΔΕΠ-Υ, προτείνεται η πολυεπίπεδη προσέγγιση τόσο κατά τη διάγνωση όσο και κατά τη σχεδίαση του θεραπευτικού προγράμματος για την αντιμετώ-πιση των προβλημάτων των παιδιών αυτών τόσο στο μαθησιακό τομέα όσο και στη συμπεριφορά.