Εισαγωγή: Οι διαφορές δέλτα (delta check) αποτελούν μια εναλλακτική μέθοδο για τον έλεγχο της ποιότητας των αποτελεσμάτων αυτόματων αναλυτών. Χρησιμοποιούνται στον έλεγχο κάθε μεμονωμένου αποτελέσματος και ισούνται με την διαφορά: σημερινή τιμή – προηγούμενη τιμή. Κάθε διαφορά δέλτα συγκρίνεται με συγκεκριμένα όρια ελέγχου που βασίζονται στην βιολογική και αναλυτική διακύμανση των εξετάσεων, η παραβίαση των οποίων υποδηλώνει είτε προαναλυτικό, αναλυτικό ή μετααναλυτικό σφάλμα είτε ακόμα δραματική βελτίωση ή επιδείνωση της υγείας του ασθενούς. Σκοπός: Ο υπολογισμός των κατάλληλων ορίων ελέγχου διαφορών δέλτα στους αναλυτές: ΑΙΑ 21, ΑΙΑ 600 (ορμόνες, καρκινικοί δείκτες, ΑΘΑ), ΒΝ ΙΙ (νεφελομετρικοί προσδιορισμοί), Εlisys (ΑΘΑ), ILAB 600 (βιοχημικές εξετάσεις) με μη παραμετρική στατιστική μεθοδολογία. Υλικό-Μέθοδος: Για τον υπολογισμό των ορίων ελέγχου κατασκευάστηκε πρωτότυπο λογισμικό, σε γλώσσα Visual Basic, στο οποίο υπολογίστηκαν χιλιάδες διαφορές δέλτα πολλών διαφορετικών εξετάσεων. Αυτές οι διαφορές δέλτα προήλθαν από τα χιλιάδες αποτελέσματα που βρίσκονταν αποθηκευμένα στο λογισμικό του εργαστηρίου. Από την στατιστική ανάλυση αυτών εκτιμήθηκε η μορφή της κατανομής τους (υπολογίστηκε η ασυμμετρία και η κύρτωση) καθώς και τα εκατοστημόρια 5, 50 και 95. Οι διαφορές δέλτα που υπολογίστηκαν ήταν ανεξάρτητες από τον χρόνο που μεσολαβούσε μεταξύ των δύο μετρήσεων. Αποτελέσματα: Όλες οι κατανομές των διαφορών δέλτα (εξαιρούνται τα Lpa, ΑpoA1) απόκλιναν σημαντικά από την κανονική κατανομή. Αποδείχθηκε ότι για κάθε αναλυτή υπολογίζονται χωριστά όρια ελέγχου διαφορών δέλτα ειδικά αν μεταξύ των αναλυτών υπάρχει διαφορά προς τον πληθυσμό των ασθενών (π.χ. εσωτερικοί – εξωτερικοί ασθενείς). Συμπεράσματα: Ως όρια ελέγχου μπορεί να χρησιμοποιηθεί το εύρος: [5ο εκατοστημόριο - 95ο εκατοστημόριο]. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι τα όρια αυτά έχουν μικρότερη ευαισθησία από τα όρια που αναφέρονται στην βιβλιογραφία (βασίζονται στις βιολογικές διακυμάνσεις). Έτσι υπάρχουν λιγότεροι λάθος συναγερμοί. Σε πολλές περιπτώσεις τα όρια αυτά βοήθησαν στην αποκάλυψη ανθρωπίνων σφαλμάτων (π.χ. βαθμονόμηση με λάθος τιμές βαθμονομητή).