Ο σκοπός της έρευνας ήταν να μελετηθεί η αντοχή έναντι των αντιβιοτικών σε στελέχη εντεροβακτηριακών από κοτόπουλα Ελληνικών πτηνοτροφείων και ο επιπολασμός των ιντεγκρονίων σε αυτά. Απομονώθηκαν σαράντα τέσσερα πολυανθεκτικά στελέχη εντερο-βακτηριακών από ασθενή και υγιή κοτόπουλα. Tο test ευαισθησίας στα αντιβιοτικά έγινε με τη μέθοδο Kirby-Bauer. Για την ανίχνευση των γονιδίων των ιντεγκρασών Ι, ΙΙ και III χρησιμοποιήθηκε PCR και RFLP μετά πέψη με RsaI και για τη φυλογενετική μελέτη η RAPD. Τα 44 στελέχη παρουσίαζαν αντοχή σε άνω των δύο αντιβιοτικών (2 - 11). Ίντεγκρον ανιχνεύθηκαν σε 34 στελέχη. Ίντεγκρον τάξης Ι ανιχνεύθηκαν σε είκοσι τρία στελέχη. Τα στελέχη που έφεραν ίντεγκρον τάξης ΙΙ και τάξης Ι και ΙΙ ήταν πέντε και έξι, αντίστοιχα. Οι μεταβλητές περιοχές (κασέτες) που ταυτοποιήθηκαν ήταν οι aadA1, aadA2, aadA5, aaC4, CatB3, dfrA1, dfr12 και dfrA17, με μέγεθος 1000 έως 1600 bp, δύο κασέτες 2700 bp, με περιεχόμενο τις dfrA1, aaC4, CatB, δύο στελέχη έφεραν αντίστοιχα δύο αμπλικόνια aadA1, και aadA5, dfrA, 1000 bp και 1700 bp και dfr12, aadA2, 1600 bp και 2000 bp, αντίστοιχα. Η φυλογενετική μελέτη των στελεχών που απομονώθηκαν έδειξε ότι τα στελέχη μπορούσαν να καταταχθούν σε τρεις διαφορετικές ομάδες και σε μεμονωμένους τύπους. Από τα αποτελέσματα είναι προφανές ότι το φαινόμενο της διασποράς ιντεγκρονίων στις κτηνοτροφικές μονάδες είναι προηγμένο και κατά συνέπεια ο κίνδυνος μεταφοράς αντοχής στα αντιβιοτικά, σε μικροβιακά στελέχη των πουλερικών είναι υπαρκτός όπως και η μετα-φορά ανθεκτικών στελεχών στον άνθρωπο μέσω της τροφικής αλυσίδας είναι υπαρκτός. Ωστόσο, τα ιντεγκρόνια δεν αποτελούν τη μοναδική οδό, επειδή περισσότερο από τα δύο τρίτα των στελεχών χωρίς ιντεγκρόνια παρουσίασε πολλαπλή αντοχή.