Ο ασκησιογενής βρογχόσπασμος, ορίζεται ως παροδική σύσπαση των αεραγωγών συνέπεια έντονης άσκησης. Εκδηλώνεται-όχι απαραίτητα-σε άτομα χωρίς αναφερόμενο ιστορικό κρίσεων βρογχικού άσθματος, περίπου 5-8 λεπτά μετά από παρατεταμένη, κυρίως αεροβική, άσκηση. Τα συμπτώματα προσομοιάζουν με αυτά του αλλεργικού άσθματος ή μπορεί να είναι ιδιαίτερα άτυπα και δύσκολα αναγνωρίσημα. Η επίσημη διάγνωση του ασκησιογενούς βρογχόσπασμου ίσως να μην είναι κριτικής κλινικής σημασίας, όμως στη σύγχρονη εποχή η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) απαιτεί ακριβή διάγνωση, προκειμένου να επιτραπεί στους αθλητές υψηλών επιδόσεων η χρήση φαρμάκων που βοηθούν στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της νόσου. Έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη ειδικών δοκιμασιών με υψηλή ευαισθησία και ειδικότητα, όπως προσδιορισμός παραμέτρων πνευμονικής λειτουργίας προ και μετά αερόβιας άσκησης. Μία νέα τεχνική που θεωρείται ως η πιο ευαίσθητη για τη διάγνωση του ΕΙΑ είναι ο “εκούσιος ευκαπνικός υπεραερισμός’’. Οι β2 διεγέρτες βραχείας δράσης αποτελούν φάρμακο εκλογής. Σταθεροποιητές μαστοκυττάρων αναστέλλουν την έκλυση βρογχόσπασμου και ανταγωνιστές υποδοχέων λευκοτριενίων χρησιμοποιούνται σε ανθεκτικές περιπτώσεις. Οι υπόλοιπες φαρμακευτικές ουσίες, που χρησιμοποιούνται για την καταστολή βρογχοσυσπαστικών κρίσεων (παράγωγα ξανθινών, ανταγωνιστές Η1 υποδοχέων ισταμίνης, αντιχολινεργικά, γλυκοκορτικοειδή) θεωρούνται απαγορευμένες κατά τον έλεγχο doping.Exercise-induced asthma (EIA) is a condition of respiratory difficulty that is triggered by aerobic exercise lasting several minutes. Symptoms may resemble those of allergic asthma, or they may be much more vague and go unrecognized, resulting in probable underreporting of the disease. Various challenge tests exist that can be used to formalize the diagnosis of EIA. A formal diagnosis is often not critical, clinically, but in recent years, the US Olympic Committee has required a positive challenge test be documented for an athlete to qualify for the use of controlled substances that aid EIA. This has resulted in new studies that have been used to validate some of these tools, whether it is field challenges, treadmill exercise challenges with preexercise and postexercise pulmonary functions, or new techniques such as eucapnic voluntary hyperventilation (EVH). The basis of treatment is with preexercise short-acting beta2-agonist administration. Mast cell stabilizers are 70-80% effective in preventing bronchospasm during exercise. Leukotriene receptor antagonists can be used as adjuncts in incompletely controlled EIA with other agents. Traditional asthma medications (eg, Adrenergic agonists, Corticosteroids, Xanthine derivatives) have less of a role in pure EIA and are forbidden during the doping control.