Σκοπός: Η κόπωση είναι ένα από τα κοινά συμπτώματα σε άτομα με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας (Σ.Κ.Σ.) και τα επηρεάζει τόσο σε φυσικό όσο και σε διανοητικό επίπεδο. Είναι γνωστό ότι η τακτική φυσική δραστηριότητα ωφελεί τη σωματική και ψυχική υγεία. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι να διερευνήσει αν η μυϊκή ενδυνάμωση επηρεάζει το αίσθημα κόπωσης των ατόμων με Σ.Κ.Σ. Μέθοδος: Μελετήθηκαν ασθενείς με Σ.Κ.Π. που παρακολουθούσαν πρόγραμμα αποκατάστασης ως εξωτερικοί και χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες εκείνη που ακολουθούσε πρόγραμμα άσκησης (Α) και εκείνη που δεν ακολουθούσε (ΜΗ-Α). Στη μελέτη συμμετείχαν 14 συνολικά άτομα, επτά άτομα για κάθε ομάδα (4 γυναίκες και 3 άνδρες για κάθε ομάδα), μέσος όρος ηλικίας 42,3 έτη για την ομάδα Α και 39,6 για την ομάδα ΜΗ-Α. Το μη επικρατούν κάτω άκρο ελέγχθηκε μετά το επικρατούν και μετά από 10 min ανάπαυσης. Τα άτομα έκαναν 3 σειρές από 30 κάμψεις και εκτάσεις του επικρατούντος κάτω άκρου (ως τις 180 μοίρες) με ένα λε- πτό ανάπαυσης μεταξύ των σειρών. Η κόπωση μετρήθηκε με τη κλίμακα Fatigue Severity Scale (F.S.S.). Οι δύο ομάδες εκτιμήθηκαν στην αρχή και μετά από 4 εβδομάδες παρακολούθησης προγράμματος άσκησης. Αποτελέσματα: Η μυϊκή ισχύς ήταν μεγαλύτερη στην ομάδα που παρακολουθούσε πρόγραμμα άσκησης (Α) απ’ ότι στην άλλη (ΜΗ-Α). Ο δείκτης κόπωσης (Fatigue Index) ήταν μικρότερος (λιγότερη αίσθηση κόπω- σης) στην ομάδα Α απ’ ότι στη ΜΗ-Α. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης (και άλλων από τη βιβλιογραφία) επιβεβαιώνουν ότι τα άτομα με Σ.Κ.Π. θα πρέπει να ενθαρρύνονται να συμμετέχουν σε πρόγραμμα τακτικής άσκησης, πάντα κάτω από ιατρική παρακολούθηση. Συζήτηση: Τα άτομα με Σ.Κ.Π. που δεν ασκούνται αναφέρουν περισσότερη κόπωση, που σχετίζεται πιο πολύ με τα αποτελέσματα της έλλειψης άσκησης, παρά με τη νόσο αυτή καθ’ αυτή. Εντούτοις ο πτωχός έλεγχος των ορίων εξάντλησης μπορεί να αυξήσει το αίσθημα κόπωσης. Είναι σημαντικό τα άτομα να σέβονται τα σωματικά τους ελλείμματα και να μην συγκρίνουν τον εαυτό τους με άτομα χωρίς σωματικά ελλείμματα. Υπάρχει συνεχώς αυξανόμενο ερευνητικό ενδιαφέρον για το πώς η άσκηση μπορεί να αποβεί ωφέλιμη για τα άτομα με Σ.Κ.Π..Aim: Fatigue is one of the most common symptoms in people with Multiple Sclerosis (M.S.) and has both a physical and mental impact. It is well-known that regular physical activity is beneficial to physical and emotional health. The aim of this study is to investigate if the muscle strength reflected the fatigue experience in individuals with M.S.. Methods: Multiple sclerosis patients of an outpatient rehabilitation program have been randomly assigned to an exercise training (E-T) or non-training (E-NT) group. Seven (4 women and 3 men for both E-T and E-NT groups), age mean 42,3 for E-T and 39,6 for E-NT participated in this investigation. The non dominant leg was tested followed by the dominant leg after 10 min of recovery. Subjects then performed three bouts of 30 flexions and extensions of the dominant leg (at 180 degrees) with 1 min of recovery between bouts. Fatigue has been assessed by a self-reported measure, the Fatigue Severity Scale (F.S.S.). The groups were measured before and after 4 weeks of exercise training. Results: The muscle strength was greater for the exercise training (E-T) group than non-training (E-NT). The Fatigue Index was greater (less fatigue) for the exercise training (E-T) group than non-training (E-NT). The results of this study (and others) suggest that people with M.S. should be encouraged to participate in regularly exercise, although with medical clearance and supervision. Discussion: The inactive M.S. people report increased fatigue, associated more with the results from inactivity rather than the disease itself. However the poor control of exhausting might increases the fatigue experience. It is critical that individuals respect their body limitations and not compare themselves with other able-bodied persons. There is growing interest to investigating whether exercise might be beneficial for individuals with M.S.