Σκοπός της εργασίας: Σκοπός της εργασίας είναι να ερευνήσει αν οι αθλητές με κάκωση νωτιαίου μυελού παρουσιάζουν αθλητικές κακώσεις ανάλογα με το ύψος της βλάβης (παραπληγία – τετραπληγία) και αν οι κακώσεις εξαρτώνεται από την προπονητική συμπεριφορά των αθλητών. Υλικό και Μέθοδος: Το υλικό απετέλεσαν 46 αθλητές με κάκωση νωτιαίου μυελού (32 με παραπληγία και 14 με τετραπληγία) που έλαβαν μέρος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα αθλητών με αναπηρίες. Οι αθλητές συ- μπλήρωσαν ειδικό ερωτηματολόγιο αναφέροντας κάθε αθλητικό τραυματισμό που τους ανάγκασε να διακόψουν τους αγώνες ή την προπόνηση για τουλάχιστον μία μέρα. Η στατιστική ανάλυση έγινε με την δοκιμασία t-test και με τον συντελεστή συσχέτισης. Αποτελέσματα: Οι παραπληγικοί αθλητές ανάφεραν κατά μέσο όρο 1.4±1.8 τραυματισμούς ενώ οι τετρα- πληγικοί 2±2,3 τραυματισμούς (ρ=0.3). Οι δύο ομάδες δεν είχαν διαφορά στη ηλικία (ρ=0.6), στα χρόνια συμμετοχής στον αθλητισμό (ρ=0.1), στις ώρες προπόνησης ημερησίως (ρ=0.3), στο αριθμό των αθλημάτων που συμμετείχαν (p=0.4) και στο διάστημα που είναι ανάπηροι (ρ=0.8). Οι τετραπληγικοί προπονήθηκαν περισ- σότερες μέρες (1308±1389 έναντι 677±675) (ρ=0.04) και περισσότερες ώρες (3266±3858 έναντι 1477±1470) (ρ=0.02) από τους παραπληγικούς. Συμπεράσματα: Οι τετραπληγικοί αθλητές αναφέρουν τους ίδιους τραυματισμούς με τους παραπληγικούς αθλητές παρά το ότι προπονούνται περισσότερες ώρες και μέρες στην αθλητική τους ζωή.Aim of the study: With this study we investigate the incidence of athletic injuries in athletes with spinal cord injury according to the level of injury (paraplegics – tetraplegics) and according to training behaviour. Material and Method: Forty six athletes (32 paraplegics and 14 tetraplegics) who have participated in the Panhellenic Championship for Athletes with Disabilities took part in this study. They answered a questionnaire about athletic injuries that cost them at least one day off training and competition in their athletic life. Statistical analysis was performed with t-test and with correlation analysis. Results: Athletes with paraplegia reported 1.4±1.8 injuries whereas athletes with tetraplegia reported 2±2,3 injuries (p=0.3). Between the groups there were no differences in ages (p=0.6), in years participating in sports for the disable (p=0.1), in training hours per day (p=0.3), in number of sports involved (p=0.4), and in years being disable (p=0.8). Athletes with tetraplegia were trained more days (1308±1389 vs 677±675) (p=0.04) and more hours (3266±3858 vs 1477±1470) (p=0.02) than athletes with paraplegia. Conclusion: Athletes with tetraplegia reported athletic injuries in the same percentage with athletes with paraplegia, although they are training more than them.