Τα πολυμερή υλικά, παραγωγό των ακρυλικών ή συνθέτων ρητινών, δεν συνδέονται χημικά με το μεταλλικό υπόστρωμα, με αποτέλεσμα να είναι αναγκαία η χρήση μηχανικών συγκροτημάτων για την αγκίστρωση της επικάλυψης. Αυτό το πρόβλημα της σύνδεσης των πολυμερών επικαλύψεων με τους μεταλλικούς σκελετούς είναι πολύ παλιό και η λύση του αποτελεί βασικό στόχο στην ακίνητη προσθετική τις τελευταίες δεκαετίες.
Πρόσφατα, παρουσιάστηκαν ορισμένα συστήματα που υπόσχονται τη χημική συγκόλληση των πολυμερών επικαλύψεων σε μεταλλικούς σκελετούς. Σε αυτή την ερευνητική εργασία εξετάζονται δύο τέτοια συστήματα: τα Silicoater και Stlicoater MD. Για το πειραματικό μέρος της εργασίας χρησιμοποιήθηκαν 4 κράματα: 1)Au-Pt, 2) Ag-Pd, 3) Ni-Cr, 4) Co-Cr. Οι μέθοδοι ελέγχου ήταν η φασματοσκοπία υπερύθρου και η μικροανάλυση με ακτίνες X. Τα αποτελέσματα από τη μελέτη της μεσόφασης οδήγησαν στα παρακάτω συμπεράσματα:
-Τα δύο αυτά συστήματα μπορούν να επιτύχουν τη δημιουργία δεσμού ανάμεσα στα πολυμερή υλικά επικαλύψεων και στο μεταλλικό υπόστρωμα.
- Ο χημικός δεσμός επιτυγχάνεται μέσω ενός στρώματος σιλανίου και μιας τροποποιημένης ενδιάμεσης πυριτικής επιφάνειας (στρώμα SiOx-C).
Polymer materials, that are products of acrylic or composite resins, do not bond chemicaly on dental alloys and retention elements have to be used in order to retain the veneering materials on the metal framework.
This problem of a connection between metal and veneer which is stable in the oral environment is very old and has been a constant topic in crown and bridge prosthetics for the last few decays.
Recently, new adhesive systems have been developed for creating chemical retention of polymers materials to dental casting alloys. This study was reffered to two of these systems: silicoater and silicoater MD. These two systems were combined with four dental alloys: 1) Au-pt alloy, 2) Ag-Pd, 3) Νι-Cr and 4) Co-Cr alloy. The analytical methodology included FUR spectroscopy and electrom probe microanalysis of the alloy-composite interfaces. According to the results, the hi I owing conclusions can be summarised:
- The use of these systems can lead to the creation of chemical bonding between resin and metal.
- This bond is obtained with a siiane layer and a intermediate SiOx-C layer between metal and resin.