Το διακολπικό υπερηχογράφημα αποτελείκατά κανόνα την πρώτη απεικονιστική μέθοδο για τη διαγνωστική προσέγγιση των πολυκυστικών ωοθηκών/ p olycystic ovaries/PCO. Μελέτες που βασίστηκαν στην υπερηχοτομογραφική διερεύνηση ανέδειξαν σύνδρομά πολυκυστικών ωοθηκών σε τουλάχιστον 20% των εξετασθέντων νεαρών γυναικών. Ένα ποσοστό 5-10% παρουσιήΓηυν τα κλασσικά συμπτώματα του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών/polycystic ovary syndrome/PCOS δηλαδή υπογονιμότητα, αμμηνόροια ή υπερτρίχωση, παχυσαρκία και υπερινσουλιναιμία, όπως αυτά περιέγραψαν ϊ I. Stein και M. Leventhal το 1935 (Stein-Leventhal syndrome). Παρόλα αυτά η σημασία της παρουσίας πολυκυστικών ωοθηκών σε ασυμπτωματικές γυναίκες, όπως και ο ρόλος της έγχρωμης Doppler και τρισδιάστατης υπερηχοτομογραφίας στην διάγνωσή τους αποτελεί ακόμα θέμα υπό διερεύνηση. Ωστόσο γεγονός είναι ότι μέχρι σήμερα η υπερηχοτομογραφία συνέβαλε στην κατανόηση των τοπικών αλλά και συμπτωματικών αιμοδυναμικών αλλαγών που σχετίζονται με την παρουσία των PCO.Polycystic Ovary Syndrome/PCOS is a syndrome, not a disease, and reflects multiple potential etiologies and variable clinical presentations. The heterogeneity of the disorder makes the pathogenesis as well as the definition of PCOS difficult. Transvaginal ultrasound is currently the gold standard for diagnosing polycystic ovaries. The ultrasound criteria for diagnosing PCO have evolved from simply increased dimensions to the recognition of a characteristic follicular pattern and textural changes in the ovarian stroma. 3D ultrasound, pulsed and color/power Doppler ultrasound, have also been used to visualize PCO, but their clinical role is not yet established.