ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΚΗ1, ΑΡΕΤΗ Σ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ2 Το σύνδρομο HIV/AIDS, ίσως περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη νόσο, έχει μία ιδιαίτερα σημαντική επί- δραση στους φροντιστές των ατόμων με ΗΙV/AIDS. Λόγω των αυξημένων αναγκών φροντίδας, οι περισσότεροι φροντιστές βιώνουν το σύνδρομο «υπερκόπωσης» ή “burn-out”. Για την αντιμετώπισή του, οι φροντιστές θεωρούν πολύ σημαντικό να έχουν σαφή πληροφόρηση σχετικά με α) θέματα καθημερινής φροντίδας και επικοινωνίας με το άτομο με HIV/AIDS, β) επικοινωνίας με τους λειτουργούς υγείας, γ) μείωσης και διοχέτευσης του άγχους, δ) εξοικείωσης με τους φόβους τους και ε) χειρισμού δύσκολης συμπεριφοράς του ατόμου με HIV/AIDS. Τέ- λος θεωρούν σημαντική τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος αμοιβαίας υποστήριξης με άλλους φροντιστές σε δύσκολες καταστάσεις στην προσωπική και κοινωνική τους ζωή. Τα αρνητικά συναισθήματα που βιώνουν πολλοί φροντιστές ατόμων με HIV/AIDS είναι συνήθως έντονα και επηρεάζουν τη ζωή και την καθημερινότητά τους. Εμφανίζουν άσχημες ψυχολογικές αντιδράσεις, αισθάνονται απομονωμένοι, σωματικά εξουθενωμένοι και πιθανόν συναισθηματικά φορτισμένοι. Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να παρέχει πληροφορίες με σκοπό την έγκαιρη αναγνώριση και πρόληψη της ψυχικής και σωματικής εξάντλησης των φροντιστών. Οι πληροφορίες που παρατίθενται μπορούν να χρησι- μοποιηθούν από τους λειτουργούς υγείας με σκοπό την υποστήριξη των φροντιστών και την ενθάρρυνσή τους στην επίλυση των αναμενόμενων ψυχικών και σωματικών προβλημάτων που προκύπτουν από την καθημερινή φροντίδα των ατόμων με HIV/AIDS.