Η πτυχιακή αυτή εργασία προσπαθεί να αναδείξει το πρόβλημα που αναφύεται στις υπηρεσίες υγείας και ιδιαίτερα των νοσοκομείων όσο αφορά στις επιθετικές συμπεριφορές που αντιμετωπίζουν οι Κοινωνικοί Λειτουργοί από τους εξυπηρετούμενους και τους συγγενείς τους κατά την διάρκεια της νοσηλείας τους στο Νοσοκομείο ή σε άλλους χώρους υγείας. Θέματα όπως η θυματοποίηση του εργαζόμενου, η επαγγελματική εξουθένωση καθώς και άλλες παράμετροι που σχετίζονται με την διαδραστική σχέση ασθενή – Κοινωνικού Λειτουργού αναδεικνύονται. Η εργασία αυτή περιλαμβάνει ερευνητικό μέρος που διεξήχθη σε νοσοκομεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης καθώς και σε Κέντρα παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Τα συμπεράσματά μας από την έρευνα αυτή συνοψίζονται στα εξής: Ο Κοινωνικός Λειτουργός, σαν εργαζόμενος σε χώρους υγείας, έρχεται πολλές φορές αντιμέτωπος με επιθετικές συμπεριφορές από εξυπηρετούμενους ή/και συγγενείς αυτών. Ωστόσο, το πρόβλημα, μέχρι σήμερα, δεν έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις, όπως στην περίπτωση χωρών του εξωτερικού. Σε κάθε περίπτωση, η λήψη μέτρων πρόληψης συμπεριφορών επιθετικότητας προς τους Κοινωνικούς Λειτουργούς, κρίνεται επιβεβλημένη, πριν το φαινόμενο λάβει μεγαλύτερες διαστάσεις.