Η παρούσα πτυχιακή έχει σκοπό να παρουσιάσει το φαινόμενο της εφηβικής υποκουλτούρας. Κύριος στόχος της μελέτης είναι να κατανοηθεί ο λόγος που ένας έφηβος αποφασίζει να ενταχθεί σε μια υποκουλτούρα καθώς και να κατανοηθεί τι σημαίνει ο όρος υποκουλτούρα καθότι επικρατεί μια σύγχυση γύρω απο την ακριβή σημασία του. Στο κεφάλαιο 2, αναλύεται ο όρος εφηβεία και καταγράφονται όλες οι συναισθηματικές διακυμάνσεις και οι αλλαγές του παιδιού κατά τη διάρκεια της εφηβείας. Καταγράφεται συνοπτικά μια βιοσωματική, μια ψυχολογική και μία κοινωνιολογική προσέγγιση της εφηβείας. Εν συνεχεία, στα κεφάλαια 3 και 4 αναλύεται το θεωρητικό πλαίσιο της κοινωνικής ταυτότητας του εφήβου, οι σχέσεις γονέων με τους εφήβους, οι σχέσεις εφήβων με τους συνομηλίκους τους καθώς και οι σχέσεις του εφήβου με την κοινωνική πραγματικότητα. Το κεφάλαιο 4 συμπεριλαμβάνεται διότι είναι αναγκαίο να κατανοηθεί η δυσκολία των διαπροσωπικών σχέσεων κατά τη διάρκεια της εφηβείας και ταυτόχρονα, να διαπιστωθεί πόσο σημαντικό είναι για τον έφηβο να διακατέχεται από το «αίσθημα του ανήκειν». Πέρα, ωστόσο, από το κεφάλαιο της εφηβείας, στο κεφάλαιο 5 καταγράφεται και αναλύεται εκτενώς ο όρος υποκουλτούρα καθώς και όλο το θεωρητικό του πλαίσιο. Επίσης, η σύντομη και συνοπτική ιστορική αναδρομή των διαφόρων παλαιότερων υποκουλτούρων στο κεφάλαιο 6 (Μέρος Α) μας αποδεικνύει οτι οι εφηβικές υποκουλτούρες δεν είναι ένα σύγχρονο φαινόμενο. Οι νέες εφηβικές ομάδες (υποκουλτούρες ή μη) που αναλύονται στο κεφάλιο 6 (Μέρος Β), οι οποίες εμφανίστηκαν το 2007 όπως οι emo, οι τρέντι και οι κάγκουρες, μπορεί να «ταρακούνησαν» όλη την κοινή γνώμη, αποδεικνύεται ωστόσο οτι πρόκειται για άλλη μια τάση της μόδας που θέλουν οι νέοι να ακολουθούν και μέσω αυτής της μόδας να διεκδικήσουν την προσοχή που τους αξίζει. Προσέτι, στο κεφάλαιο 7 γίνεται αναφορά στον ρόλο της μουσικής στην ψυχολογία του εφήβου και πως η μουσική έχει άμεση σχέση με τις εφηβικές υποκουλτούρες. Γίνεται σαφές στον αναγνώστη μελετώντας την πτυχιακη εργασία οτι δεν νοείται να υφίσταται μια εφηβική υποκουλτούρα χωρίς να έχει κάποιο ισχυρό μουσικό υπόβαθρο. Η εφηβική υποκουλτούρα είναι αλληλένδετη με τη μουσική ακριβώς επειδή οι νέοι επηρεάζονται πολύ απο τη μουσική. Έτσι, λοιπόν διαπιστώνεται οτι οι υποκουλτούρες εξελλίσονται σύμφωνα με την εξέλιξη της μουσικής. Το 7ο κεφάλαιο πραγματεύεται επίσης την γλώσσα των νέων. Αυτό είναι ακόμη ένα θέμα που συνδέεται άμεσα με τις υποκουλτούρες και τις διάφορες ομάδες εφήβων. Η γλώσσα των εφηβικών υποκουλτούρων και των εφήβων γενικότερα εκφράζει τις αντιφάσεις, τα χάσματα, τις αμφιταλαντεύσεις, τις αναζητήσεις και την ανάγκη ανανέωσης και επαναδόμησης του ψυχισμού και της ταυτότητας του εφήβου. Εν κατακλείδι, στο κεφάλαιο 8 αναφέρεται η πραγματικότητα της σημερινής νεολαίας όπως αποδείχθηκε απο έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών καθώς και η σωστή αντιμετώπιση των γονέων απέναντι στα έφηβα παιδιά τους.