Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η εκτίμηση των αναγκών των φροντιστών ασθενών με άνοια. Ιδιαίτερα, διερευνά την επιβάρυνση που επωμίζονται οι φροντιστές κατά την παροχή της φροντίδας προς τον ανοϊκό ασθενή και την ανάγκη παροχής υποστηρικτικών υπηρεσιών στους ασθενείς και στους φροντιστές τους. Εστιάζει το ενδιαφέρον της στους περιθάλποντες που δεν πάσχουν από την ασθένεια, αλλά την βιώνουν στο έπακρο μέσα από την καθημερινή φροντίδα των ασθενών με άνοια. Η μελέτη ήταν ποιοτική. Ο πληθυσμός μελέτης αποτελείται από 10 φροντιστές ασθενών με άνοια σε ένα Κέντρο Ημέρας της Εταιρείες Νόσου Alzheimer στον νομό της Αττικής. Διενεργήθηκαν ημι-δομημένες συνεντεύξεις, βασισμένες σε ερωτηματολόγιο, για τον φροντιστή. Η πλειονότητα των φροντιστών ήταν γυναίκες, κυρίως σύζυγοι και κόρες, με μέση ηλικία τα 46-60 έτη και με μέτρια οικονομική κατάσταση, οι οποίες είχαν αναλάβει την περιποίηση των ηλικιωμένων γονιών ή συζύγων τους με γεροντική άνοια. Οι περισσότεροι ασθενείς της μελέτης μας συγκατοικούσαν με τους φροντιστές τους. Οι περισσότεροι φροντιστές βίωναν επιβάρυνση λόγω της φροντίδας του ανοϊκού ασθενή και απευθύνθηκαν στο Κέντρο Ημέρας, όπου το προσωπικό τούς παρείχε ενημέρωση για τη νόσο και εκπαίδευση με διαχειριστικές δεξιότητες για μια ποιοτική φροντίδα των ηλικιωμένων ασθενών με άνοια. Τα ευρήματα της εργασίας συμβαδίζουν με εκείνα της βιβλιογραφίας, διαπιστώνοντας ότι οι συμπεριφορές του ανοϊκού ασθενή, οι συνεχείς δυσκολίες από την επιδείνωση της νόσου, οι εντάσεις, οι αντιδράσεις, τα φυσικά, ψυχολογικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, τα οποία βιώνουν οι φροντιστές, επιδρούν στο μέγεθος της επιβάρυνσής τους. Έτσι, η παρούσα μελέτη επιβεβαίωσε την ανάγκη ενδυνάμωσης των φροντιστών ασθενών με άνοια και ελαχιστοποίησης της επιβάρυνσής τους μέσω στρατηγικών φροντίδας υγείας και κοινωνικής πολιτικής