Εισαγωγή: Η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ποικίλλων εργατικών ατυχημάτων, που εξαρτώνται από τις συνθήκες εργασίας και τα υπάρχοντα μέτρα ασφάλειας. Σκοπός: Σκοπός της μελέτης είναι να μελετηθούν τα καταγεγραμμένα εργατικά ατυχήματα που συνέβησαν σε ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα και να εξαχθούν τα απαραίτητα συμπεράσματα, που θα μπορούσαν ενδεχομένως να βελτιώσουν περαιτέρω τις αντικειμενικά δύσκολες συνθήκες εργασίας . Υλικό - Μέθοδος: Η έρευνα αξιοποίησε μεταξύ άλλων τα δελτία καταγραφής εργατικών ατυχημάτων της επιχείρησης για το διάστημα 1995-2008 και διερεύνησε τα στοιχεία του ατυχήματος που εντάσσονται στην εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου. Για την επεξεργασία των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS. Αποτελέσματα - Συμπεράσματα: Από την επεξεργασία 644 εργατικών ατυχημάτων, προέκυψε ότι τα ατυχήματα συνέβησαν σε άνδρες (99,1%), ηλικίας 41-50 ετών (38,5%), έγγαμους (81,7%) από τους οποίους 22,4% είχαν την ειδικότητα του αμμοβολιστή, με τουλάχιστον 1 θετή προϋπηρεσία στο χώρο του ναυπηγείου (77,2%). Τα περισσότερα ατυχήματα συνέβησαν το 1998 (11,6%) και μετέπειτα παρουσιάζεται μία φθίνουσα τάση. Δεν υπήρξαν θανατηφόρα ατυχήματα για το προαναφερθέν συνολικό διάστημα. Τα περισσότερα ατυχήματα έγιναν στους χώρους των πλοίων (48,0%), ως αιτία ήταν κυρίως κτυπήματα από πίπτοντα αντικείμενα κατά την διάρκεια χειρισμών (12,3%), οι κυριότερες επιπτώσεις τα εξαρθρήματα (33,2%), τα διαστρέμματα (20,3%) και τα κατάγματα (11,3%) και η συχνότερη αναρρωτική άδεια ήταν15ημέρη (18,5%). Η πλειοψηφία των ατυχημάτων εμφανίζεται τους μήνες Μάιο, Ιούλιο, Αύγουστο και Οκτώβριο ( 10,9% και 10,2% αντίστοιχα), ημέρα Δευτέρα (19,9%) και κατά την διάρκεια της πρωινής βάρδιας. Το 97,5% των εργαζόμενων δήλωσαν ότι γνώριζαν τα μέτρα ασφαλείας. Τέλος θετικές συσχετίσεις βρέθηκαν μεταξύ της ειδικότητας σε σχέση με τον τόπο, το είδος και την αιτία ατυχήματος. Ενώ αντιθέτως αρνητικές συσχετίσεις βρέθηκαν μεταξύ του μήνα και της ημέρας σε σχέση με τον τόπο, το είδος και την αιτία ατυχήματος.Import: The naval constructive factory industry is characterized by an appearance of varying working accidents, which depend from the work conditions and the existing metres of safety. Aim: The aim of the present study was to study the recorded working accidents that happened in a shipyard and to export the essential conclusions that could potentially improve further the objectively difficult work conditions. Material-Method: The research utilized the Accident at Work Bulletins of the shipyard for the period 1995 to 2008 and investigated the accident’s elements that are included in the estimate of professional danger. For the data configuration the statistical program SPSS were used and the analysis of variance. Results- Conclusions: From the treatment of 644 work accidents, resulted that men sustained 99,1% of the accidents, between 41 and 50 years old (38,5%), married (81,7%) from which the 22,4% were sand - blisters, with at least a decade experience in a shipyard (77,2%). Most accidents recorded during the year 1998 (11,6%) and then there was an annual drop in the number of accidents. During the years 1995 to 2008 there wasn’t any fatal accident in the shipyard. Most accidents took place into the ships’ places (48,0%), the most prevalent cause of the accident was struck by falling objects at the duration of handlings (12,3%), the most frequent types of injury was dislocations (33,2%), sprains (20,3%) and fractures (11,3%) and the most frequent medical absence were 15 days (18,5%). The months with the greatest number of accidents were May, July, August and October (10,9% and 10,2% respectively), while 19,9% ofthese occurred on Monday and during of morning shift. Moreover, 97,5% of workers declared that they knew the metres of safety. Finally positive crosscorrelations were found between the speciality concerning the place, the type and the cause of accident. On the contrary negative cross-correlations were found between the month and the day concerning the place, the type and the cause of accident.