Το παρόν άρθρο είναι προϊόν της έρευνας που έγινε στο Δήμο Χαϊδαρίου στο πλαίσιο της οποίας συγκεντρώθηκαν τα απαραίτητα στοιχεία, μελετήθηκε σε βάθος το φαινόμενο της νεανικής παραβατικότητας και διερευνήθηκαν οι αποτελεσματικότερες μορφές παρέμβασης στο πεδίο Γης πρόληψης. Η ερευνητική μας υπόθεση επικεντρώνεται στο κατά πόσο η φιλοσοφική και κοινωνιολογική παράδοση του κοινοτισμού μπορεί να αποτελέσει μια θεωρητική αφετηρία υποστήριξης προγραμμάτων πρόληψης της εγκληματικότητας σε τοπικό επίπεδο και ποιος είναι ο ρόλος των κοινωνικών λειτουργών στην προσπάθεια αυτή. Το ερώτημα αποκτά μεγάλη σημασία για τους επιστήμονες αυτούς οι οποίοι έχουν διακρίνει τις ανεπάρκειες rou στιγματιστικού επίσημου κρατικού κοινωνικού ελέγχου.