Περίληψη: Συχνά υποστηρίζεται ότι η παγκοσμιοποίηση (αυξημένη οικονομική ολοκλήρωση) πλήττει καίρια την αυτονομία της εθνικής οικονομικής πολιτικής και αναγκάζει τις κυβερνήσεις να ανταγωνίζονται προκειμένου να προσελκύσουν ξένες επενδύσεις. Ο ανταγωνισμός αυτός παίρνει πολλές μορφές μια από τις οποίες είναι και η μείωση των φορολογικών συντελεστών ίου κεφαλαίου. Η διαδικασία αυτή λέγεται ότι καταλήγει (1) σε ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση του κεφαλαίου (2) μεταφορά φορολογικού βάρους στον συντελεστή εργασίας και (3) σημαντικές απώλειες φορολογικών εσόδων. Στην εργασία αυτή ελέγχουμε τα βασικά συμπεράσματα της θεωρίας του φορολογικού ανταγωνισμού. Χρησιμοποιώντας ένα δείγμα 20 οικονομιών του ΟΟΣΑ για την περίοδο 1980-2000 εξετάζουμε αν η οικονομική ολοκλήρωση της τελευταίας εικοσαετίας οδήγησε στα προαναφερθέντα αποτελέσματα.Abstract: In a panel dataset of 20 OECD countries and the 1980-2000 period, we empirically test the hypothesis that international tax competition exerts downward pressure on capital tax rates and decrease tax revenues from capital taxation. In addition, we check whether capital market integration leads to a shift of the tax burden from the mobile factor (capital) to the immobile factor (labour). We conclude that international market integration has negative impact on capital tax rates and positive impact on labour taxes. However, we show that although statutory and effective tax rates on capital have decreased significantly over the period under examination, tax revenues from capital taxation (as a share of GDP and total tax revenues) in most countries remain fairly stable or even increase.