Εισαγωγή. Η επαγγελματική δραστηριότητα κάθε ατόμου καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του και καθορίζει την πορεία της ζωής του. Για τον λόγο αυτό στο πλαίσιο της οργανωσιακής ψυχολογίας έχουν εκπονηθεί πολλές μελέτες που αφορούν την επαγγελματική ικανοποίηση διαφόρων επαγγελμάτων. Σκοπός. Ο μελέτη του βαθμού και των αιτιών του επιπέδου της επαγγελματικής ικανοποίησης εργαζόμενων στο εργαστηριακό περιβάλλον νοσοκομείων του ΕΣΥ. Υλικό – μέθοδος. Συγκεντρώθηκαν 320 ερωτηματολόγια από 14 νοσοκομεία Αθήνας, Πειραιά, Θεσσαλονίκης και επαρχίας. Tα ερωτηματολόγια έτυχαν στατιστικής επεξεργασίας με το στατιστικό πακέτο SPSS. Aποτελέσματα. Από σχετικό ερώτημα τα αίτια για την επαγγελματική δυσαρέσκεια καταγράφηκαν με την εξής σειρά: α. οι χαμηλές αμοιβές, β. ο φόρτος εργασίας, γ. η μη εφαρμογή καθηκοντολογίου, δ. ο αποκλεισμός από τη λήψη αποφάσεων ε. το πρόγραμμα εργασίας. Αντίθετα η πολυμεταβλητή ανάλυση (component analysis) που ακολούθησε έδειξε ότι «επαγγελματική ικανοποίηση» εξαρτάται περισσότερο από τις ακόλουθες παραμέτρους: α. σχέσεις με τους συναδέλφους στο τμήμα και στο νοσοκομείο, β. συμμετοχή σε επιστημονικές και άλλες δραστηριότητες του νοσοκομείου, γ. επιβράβευση από τους ανωτέρους δ. επαγγελματική εξέλιξη. Οι υπόλοιπες παράμετροι (συνθήκες εργασίας, οικονομικές απολαβές, άδειες) ακολουθούν σε μικρότερο βαθμό. Συμπεράσματα. Ενώ η στατιστική ανάλυση έδειξε ότι η επαγγελματική ικανοποίηση εξαρτάται από τις συνθήκες εργασίας, την επαγγελματική προοπτική και τις σχέσεις με τους συναδέλφους, οι ίδιοι ερωτώμενοι σε «απευθείας» ερωτήσεις επέλεξαν ως σημαντικότερα αιτήματά τους: α) την αύξηση των αποδοχών. β) την αύξηση του εργαστηριακού προσωπικού. γ. την συνεχιζόμενη εκπαίδευση. δ. τις συναφείς δραστηριότητες. ε. βελτίωση επικοινωνίας μέσα στον οργανισμό στ. δυνατότητα άσκησης συναφών δραστηριοτήτων εκτός κύριας εργασίας. Φαίνεται λοιπόν μία «σύγκρουση» πραγματικών επιθυμιών (ανθρώπινες σχέσεις, επιστημονικό ενδιαφέρον) και ρεαλιστικών αιτημάτων (φόρτος εργασίας, οικονομικές απολαβές).