Οι λαρυγγοκήλες αποτελούν μια αρκετά συχνή κλινική οντότητα που απαντάται κύρια σε ενήλικες άρρενες ασθενείς. Αξιόλογη πρόοδος έχει επιτελεστεί τα τελευταία χρόνια τόσο στους τομείς της διάγνωσης, όσο και της θεραπείας τους. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι λαρυγγοκήλες μερικές φορές οφείλονται ή μπορεί και συνυπάρχουν με καρκίνο του λάρυγγα. Στο παρόν άρθρο γίνεται εκτενής αναφορά στην διαγνωστική τους προσέγγιση, στην διαφορική τους διάγνωση, καθώς και στη συσχέτισή τους με την κακοήθεια.
A laryngocele is an abnormal dilation of the laryngeal
saccule that extends upward within the false vocal
fold, in communication with the laryngeal lumen. The
term laryngocele should be used only when the lesion
is symptomatic, palpable, or visible on laryngoscopy
or when it is found to extend above the upper border
of thyroid cartilage.
Laryngoceles have been classified as internal, external,
or combined according to their relationships with the thyrohyoid membrane. They commonly present
with dysphonia or a swelling in the neck. Typically,
this swelling becomes more prominent during Valsalva
maneuver. The other symptoms related to laryngoceles
include dyspnea, cough, inspiratory stridor, dysphagia,
and foreign body sensation in the throat.
Plain radiographs, especially during Valsalva maneuver,
are of value in the diagnosis of laryngocele.
However, CT scan exactly depicts the extension and
content of both internal and external components of
the laryngocele. Furthermore, CT scan is necessary
to differentiate the laryngocele from the saccular
cysts of the larynx and to figure out evidence of an
occult laryngeal tumor. Indeed, MRI provides excellent
soft-tissue discrimination and it is superior to CT in
distinguishing neoplastic diseases from mucus and
inflammation. Therefore, MRI should be the imaging
technique of choice, if there is a doubt of a concurrent
laryngeal tumor with a laryngocele.