Οι μεταμοσχεύσεις ανθρωπίνων οστών και οργάνων αποτελούν μια από τις σημαντικότερες εξελίξεις της ιατρικής επιστήμης, που έκαναν πραγματικότητα την προσδοκία των ανθρώπων για παράταση και καλύτερη ποιότητα ζωής. Η χώρα μας έχοντας έγκαιρα αντιληφθεί αυτό το γεγονός από εικοσιπενταετίας ήδη προέβη στη λήψη θεσμικών μέτρων προκειμένου να διαμορφωθεί το αναγκαίο οργανωτικό πλαίσιο για τη διευκόλυνση της διενέργειας μεταμοσχεύσεων. Στην Ελλάδα σήμερα ισχύει ο νόμος 2737/1999 ο οποίος θεωρείται ότι αντιμετωπίζει με επάρκεια τα βασικά οργανωτικά ζητήματα τόσο πριν, όσο και κατά τη διάρκεια της μεταμοσχευτικής διαδικασίας. Δύο είναι τα όργανα μέσω των οποίων υλοποιείται η οργάνωση και ο συντονισμός των μεταμοσχεύσεων στην Ελλάδα: ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων (Ε.Ο.Μ) και ο Συντονιστής Μεταμοσχεύσεων. Σκοπός της παρούσης μελέτης ήταν να εκτιμηθεί το νομικό καθεστώς, οι δραστηριότητες και η πρακτική λειτουργία του Συντονιστή Μεταμοσχεύσεων. Συμπεράσματα : Είναι απαραίτητη η αξιολόγηση προτάσεων και λύσεων για την αναβάθμιση του ρόλου του στη χώρα μας, προς όφελος της προαγωγής των μεταμοσχεύσεων.