Η στεφανιαία νόσος (ΣΝ) παρουσιάζει αυξημένη επίπτωση στους διαβητικούς ασθενείς. Σκοπός: Μελετήθηκε ο ρόλος του σπινθηρογραφήματος αιμάτωσης μυοκαρδίου (ΣΑΜ) στη διάγνωση της ΣΝ και η επίπτωσή της σε ασυμπτωματικούς και συμπτωματικούς διαβητικούς ασθενείς. Υλικό-Μέθοδος: Στην έρευνα συμμετείχαν 78 ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ) τύπου 2, μέσης ηλικίας 62 ετών που προσήλθαν στο Καρδιοαγγειοχειρουργικό Ιατρείο του ΝΙΜΤΣ. Τα κριτήρια ένταξης στη μελέτη ήταν η ρύθμιση του σακχάρου, η φαρμακευτική ρύθμιση της υπέρτασης, η απουσία βλάβης σε όργανα στόχους ή ιστορικού επέμβασης επαναιμάτωσης. Κατεγράφησαν οι παράγοντες κινδύνου για ΣΝ, το κληρονομικό ιστορικό, τυχόν προηγούμενο οξύ στεφανιαίο επεισόδιο ή συμπτώματα ενδεικτικά ΣΝ , πληροφορίες για την χορηγηθείσα θεραπεία και κάθε εξεταζόμενος υπεβλήθη σε ΣΑΜ. Αποτελέσματα: Η μελέτη κατέδειξε τον υψηλό επιπολασμό ΣΝ (73%) στους ασυμπτωματικούς διαβητικούς ασθενείς του δείγματός μας και επιπλέον στατιστικώς σημαντικά υψηλότερη (p<0,01) συχνότητα της νόσου στον ανδρικό πληθυσμό των διαβητικών σε σχέση με εκείνο των γυναικών. Επίσης, βρέθηκε στατιστικώς σημαντική συσχέτιση μεταξύ της βαρύτητας των ευρημάτων ισχαιμίας και τυπικών στηθαγχικών συμπτωμάτων (p<0,05), της διάρκειας του κλινικού διαβήτη (p=0,003), ενώ το είδος χορηγούμενης θεραπείας (p=0,37), τα άτυπα στηθαγχικά ενοχλήματα (p=0,15) και ο αριθμός των συνυπάρχοντων παραγόντων κινδύνου ΣΝ (p=0,23) αποδείχθηκαν ανεξάρτητοι παράγοντες κινδύνου. Συμπεράσματα: Το ΣΑΜ συμβάλει στην ανάδειξη της συνυπάρχουσας σιωπηρής ισχαιμίας και της διαβητικής αυτόνομης νευροπάθειας σε ασθενείς με ΣΔ, ιδίως σε ασυμπτωματικούς διαβητικούς, ενώ πλέον ο ΣΔ θεωρείται ισοδύναμο ΣΝ ανεξαρτήτως της παρουσίας Αρτηριακής Υπέρτασης. Συνεπώς, το ΣΑΜ μπορεί να συμβάλει στην έγκαιρη έναρξη κατάλληλης θεραπείας ΣΝ, σύμφωνα και με την σύσταση της Αμερικάνικης Διαβητολογικής Εταιρείας,.The prevalence of coronary artery disease (CAD) in diabetics is extremely high. AIM: We studied the role of myocardial perfusion scintigraphy (MPS) and the incidence of CAD in asymptomatic diabetics comparing them to symptomatic ones, thus aiming to their best stratification into high and low risk category of CAD. Material and method: 78 diabetics type 2, mean age 62 years, which proceeded Cardiothoracic Department of NIMTS. Inclusion criteria were appropriate control of diabetes, of hypertention, no damage in organ-targets and absence of coronary intervention. We reported the risk factors for CAD, hereditary history, possible acute coronary syndrome referrals, or angina symptoms and medication and all diabetics were subjected in myocardial perfusion study. Results: Our study revealed the high prevalence (73%) of CAD in asymptomatic diabetics included and statistically higher prevalence of CAD in male than in women ( p<0,01). Statistical correlation was reported between severity of ischemia findings and typical angina symptoms (p <0,05), duration of diabetes mellitus (DM) (p=0,003), while type of therapy (p=0,37) and number of risk factors of CAD (p =0,23) were independent. Conclusions: MPS aids the detection of silent ischemia and diabetic autonomic neuropathy in DM patients, especially the asymptomatic ones, though DM is currently thought as a CAD equivalent independently of the presence of hypertension. Thus, MPS can help to early application of appropriate medication according to the recommendations of American Society of Diabetes.