Ο τομέας υγείας, όντας ένα από τα πιο στρεσογόνα περιβάλλοντα, θεωρείται ότι συμβάλλει στην εμφάνιση άγχους. Παράγοντες που επηρεάζουν την εμφάνιση άγχους αφορούν στους εργαζόμενους (εργασιακή υπερφόρτωση, διαπροσωπικές σχέσεις και σύγκρουση ρόλων, ασάφεια του επαγγελματικού ρόλου, υπερβολικές προσδοκίες), στους ασθενείς (πορεία νόσου, χρονιότητα, θάνατος) και στην οργάνωση του συστήματος υγείας (οργανωτική αδικία, η μη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων, κακή διαχείριση). Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας ήταν η διερεύνηση των επιπέδων άγχους του νοσηλευτικού προσωπικού (ΝΠ). Υλικό και Μέθοδος: Το δείγμα αποτέλεσαν 102 μέλη του νοσηλευτικού προσωπικού παθολογικών κλινικών τεσσάρων νοσοκομείων ΕΣΥ της Αττικής. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε το Σεπτέμβριο 2009-Μάρτιο 2010. Τα κοινωνικο-δημογραφικά χαρακτηριστικά καταγράφηκαν με τμήμα του Ερωτηματολόγιου Αξιολόγησης Συμπεριφορών Υγείας. Το εργαλείο έρευνας αξιολογεί αισθήματα έντασης, νευρικότητας, απόσυρσης και ανησυχίας τα οποία αυξάνουν την απόκριση στο φυσικό κίνδυνο και το άγχος και βασίστηκε στο State-Trait Anxiety Inventory (STAI I - II) . Η στατιστική ανάλυση έγινε με το στατιστικό πακέτο SPSS 15.0. Αποτελέσματα: Υπήρξε ικανοποιητική αντιπροσώπευση των φύλων, ηλικιών και εκπαιδευτικών επιπέδων στο δείγμα. Οι συμμετέχοντες, ιδιαίτερα οι γυναίκες και οι μεγαλύτερης ηλικίας, δήλωσαν ότι οι απαιτήσεις της εργασίας επηρεάζουν αρνητικά το χρόνο και την ενέργεια που αφιερώνουν στον εαυτό τους (42,2%, t(100)=-3,076, p=0,003 & r=0,275, p=0,005) και στην οικογένειά τους (38,2%, t(100)=-2,359, p=0,020). Αντιθέτως, τα οικογενειακά θέματα δεν φαίνεται να επηρεάζουν την εργασία τους (93,1%). Καταγράφηκαν υψηλά επίπεδα αντιλαμβανόμενου άγχους και συσχετίστηκαν κυρίως με το γυναικείο φύλο και τη μεγαλύτερη ηλικία. Συνολικά στις απόψεις του ΝΠ έπαιξαν ρόλο το φύλο και η ηλικία, αλλά όχι το ίδρυμα αποφοίτησής τους. Συμπεράσματα: Οι νοσηλευτές, στις μέρες μας, παρά την μεγάλη έλλειψη προσωπικού και το αυξημένο φόρτο εργασίας συνεχίζουν να επιδεικνύουν τον ανάλογο ζήλο στη φροντίδα των ασθενών. Η βελτίωση εργασιακών συνθηκών, οικονομικών απολαβών και η ψυχο-εκπαίδευση σε ζητήματα άγχους μπορούν να βελτιώσουν τον τρόπο που το νοσηλευτικό προσωπικό βιώνει την εργασιακή του ζωή..The health sector, being one of the most stressful working environments, is considered to contribute to chronic stress. Factors contributing to stress can involve employees (work overload, interpersonal relations and role conflict, vagueness of professional role, extreme expectations), patients (course of the disease, chronicity, death) and health system organization (organizational injustice, lack of participation in decision making, bad management). Aim: The aim of the present study was to investigate the anxiety levels of nursing personnel (NP). Material and Methods: The sample was 102 members of NP in medical wards in four hospitals of the National Health System (NHS) in Attica, Greece. The study took place from September 2009 to March 2010. Socio-demographic characteristics were recorded with a part of the Health Attitudes Evaluation Questionnaire which evaluates intensity, nervousness, remoteness and concern that are increasing the response to natural danger and stress. It was based on the State-Trait Anxiety Inventory (STAI I-II). Statistical analysis was done with SPSS 15.0. Results: There was satisfactory representation of genders, age groups as well as educational levels in our sample. All participants, especially women and older nurses, stated that their job demands influence negatively the time and energy that they devote to themselves (42,2%, t(100)=-3,076, p=0,003 & r=0,275, p=0,005) and their families (38,2%, t(100)=-2,359, p=0,020). On the contrary, family matters did not seem to influence their work (93,1%). Increased levels of reported anxiety were registered in all participants and were associated mostly with the female gender and older age. Finally, gender and age, but not the level their education influenced the nurses’ attitudes. Conclusions: Nurses, nowadays, despite the lack of nursing staff and increased workload continue to demonstrate the appropriate zeal in patient care. Improvement of working conditions, salary and psycho-education on stress matters can improve the way NP experiences its working life.