Το παραλήρημα αποτελεί συχνή αιτία οξείας εγκεφαλικής δυσλειτουργίας στους ασθενείς που νοσηλεύονται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνήσει τη συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου, τους επιβαρυντικούς παράγοντες που προκαλούν την εκδήλωσή του στη ΜΕΘ και να καθορίσει την επίδραση του παραληρήματος στη διάρκεια νοσηλείας και τη θνητότητα των ασθενών. Υλικό–Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 122 ασθενείς που νοσηλεύθηκαν στη ΜΕΘ Γενικού Νοσοκομείου της Αττικής με διάρκεια νοσηλείας περισσότερο από 48 ώρες. Για τη διάγνωση του παραληρήματος χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα CAM-ICU (Confusion Assessment Method). Καταγράφηκαν τα δημογραφικά χαρακτηριστικά του δείγματος, το ατομικό και ιατρικό ιστορικό, ο τύπος της καταστολής που χρησιμοποιήθηκε, η βαρύτητα της οξείας νόσου, οι επιπλοκές, το φυσικό περιβάλλον και οι ψυχολογικοί και περιβαντολλογικοί παράγοντες που επηρέαζαν τους ασθενείς. Επίσης, μελετήθηκαν η διάρκεια νοσηλείας στη ΜΕΘ, η νοσηρότητα και η θνητότητα των ασθενών. Για την επεξεργασία των δεδομένων, χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS-ver.17. Αποτελέσματα: Από τους 122 ασθενείς που αποτέλεσαν το δείγμα της μελέτης το 62% (n=76) ήταν άνδρες. Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν 57±18 έτη. Ενδοτραχειακή διασωλήνωση και μηχανικός αερισμός εφαρμόστηκε στο 90% (n=110), καταστολή χρειάστηκε να λάβει το 84% (n=102) των ασθενών. Η συχνότητα εμφάνισης του παραληρήματος ήταν 43%. Ως παράγοντες κινδύνου παρουσιάσθηκαν η αρτηριακή υπέρταση (p=0.009), το κάπνισμα (p=0.023), η χρήση αλκοόλ (p=0.005) και η βαρύτητα της οξείας νόσου APACHE II (p=0.047). Η ηλικία και η διάρκεια νοσηλείας στη ΜΕΘ δεν φαίνεται να επηρέασαν την εμφάνιση παραληρήματος στη ΜΕΘ. Τέλος, οι ασθενείς με παραλήρημα παρουσίασαν σημαντικά αυξημένη θνητότητα (p=0.001). Συμπεράσματα: Η υψηλή συχνότητα του παραληρήματος στους ασθενείς της ΜΕΘ, καθιστούν αναγκαία τη λήψη μέτρων για την πρόληψή του. Παράγοντες που φαίνεται να σχετίζονται με την εμφάνιση του παραληρήματος είναι: η αρτηριακή υπέρταση, η χρήση αλκοόλ, το κάπνισμα, η υπερπυρεξία, και η χρήση κατασταλτικών φαρμάκων. Το παραλήρημα, επίσης, αυξάνει σημαντικά τη θνητότητα των ασθενών που νοσηλεύονται στη ΜΕΘ.Delirium is a common cause of acute brain dysfunction in patients treated in the Intensive Care Unit (ICU). Aim: The aim of the present study was to investigate the incidence of delirium in the ICU, to establish risk factors for its development and to determine the effect of delirium on patient’s length of the stay and mortality in the ICU. Material and Methods: The sample studied consisted of 122 patients hospitalized in the ICU of a General Hospital in Attica, having completed 48 hours of stay. In order to diagnose delirium the CAM-ICU delirium scale was used. There were recorded the demographic characteristics of the sample studied, the medical history, the type of sedation, the severity of their illness during admission, the complications, the environment and psychological factors. Moreover, the length of stay, morbidity and mortality of patients were recorded. Data analysis was performed with the statistical package SPSS-ver.17. Results: 62% (n=76) of the sample studied were male. The mean age of the sample was 57±18 years. Intubation and mechanical ventilation was applied in 90% (n=110) of the studied population and seductive drugs in 90% (n=110) of the sample. Delirium frequency was 43%. Risk factors, according to the results, seems to be arterial hypertension (p= 0.009), smoking history (p=0.023), alcohol abuse (p=0.005), severity of illness in admission Apache II (p=0.033). The age and length of stay in ICU doesn’t seem to affect delirium development in ICU. Finally, mortality was clearly increased (p=0.001). Conclusions: The increased frequency of delirium in ICU patients requires measures to prevent it. Factors that seem to be related to delirium development are: arterial hypertension, alcohol abuse, smoking, hyperpyrexia and the usage of sedative drugs., Delirium, also, increases mortality in ICU patients.