Το κάπνισμα είναι η πρώτη προλήψιμη αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας παγκοσμίως. Οι επαγγελματίες υγείας μπορούν να συμβάλλουν στον έλεγχο της επιδημίας του καπνίσματος εφαρμόζοντας σύντομη συμβουλευτική στην κλινική πρακτική. Σκοπός: Το πρόγραμμα Β.Ο.Α.Τ υλοποιήθηκε με στόχο την αύξηση των γνώσεων και τη θετικοποίηση των στάσεων των επαγγελματιών υγείας σχετικά με τη σύντομη συμβουλευτική για διακοπή καπνίσματος. Σκοπός της παρέμβασης είναι η ενίσχυση της πρόθεσης των συμμετεχόντων για εφαρμογή της συμβουλευτικής. Υλικό και Μέθοδος: Το ερευνητικό σχέδιο είναι ημιπειραματικό ισοδύναμων ομάδων με μετρήσεις πριν και μετά την παρέμβαση. Το δείγμα αποτέλεσαν 33 επαγγελματίες υγείας διάφορων ειδικοτήτων. Η παρέμβαση αφορούσε ένα δίωρο εκπαιδευτικό σεμινάριο και διανομή έντυπου υλικού και βασίστηκε στη θεωρία της Προσχεδιασμένης Συμπεριφοράς. Μετρήθηκαν οι στάσεις, ο υποκειμενικός κανόνας, ο αντιλαμβανόμενος έλεγχος και η πρόθεση των επαγγελματιών υγείας για εφαρμογή συμβουλευτικής για διακοπή καπνίσματος. Αποτελέσματα: Η στατιστική ανάλυση έδειξε αύξηση του αντιλαμβανόμενου ελέγχου στην ομάδα παρέμβασης (p=0,031) και αύξηση της πρόθεσή της για εφαρμογή συμβουλευτικής σε σχέση με την ομάδα σύγκρισης (p=0,003). Στις μεταβλητές των στάσεων και του υποκειμενικού κανόνα δεν υπήρξε καμία διαφορά μεταξύ και εντός των ομάδων, πριν και μετά την παρέμβαση. Η αξιολόγηση κατέδειξε επίσης αύξηση των γνώσεων στην πειραματική ομάδα. Συμπέρασμα: Η παρούσα μελέτη ενισχύει την υπάρχουσα βιβλιογραφία που υποστηρίζει ότι προγράμματα κατάρτισης επαγγελματιών υγείας σε θέματα συμβουλευτικής για διακοπή καπνίσματος μπορούν να είναι αποτελεσματικά. Σημαντικό αποδεικνύεται το θεωρητικό υπόβαθρο. Μελλοντικά θα πρέπει να επενδυθούν περισσότεροι πόροι και χρόνος για την αύξηση της αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας αντίστοιχων προγραμμάτων.Smoking is the leading preventable cause of morbidity and mortality worldwide. Health care professionals can contribute to controlling the epidemic of smoking by applying brief counseling for smoking cessation in clinical practice. Purpose: The program B.O.A.T was implemented to increase knowledge and enhance health professionals’ attitudes on the brief counseling for smoking cessation. The purpose of the intervention was to enforce participants' intention to implement counseling. Material and Method: The research project was a pretest-posttest equivalent groups design. The sample consisted of 33 health professionals of various specialties. The intervention consisted of a two-hour training course and distribution of printed material. Attitudes, subjective norm, perceived control and intention of health professionals were measured, regarding the counseling in smoking cessation. Results: Statistical analysis showed an increase of perceived control in the experimental group (p = 0.031) and increase of its intention to implement smoking cessation counseling compared to the comparison group (p = 0.003). There was no difference between and within groups before and after the intervention for the variables of attitudes and subjective norm. The evaluation also showed an increase of knowledge in the experimental group. Conclusion: This study reinforces the current literature which supports that training health professionals on smoking cessation counseling can be effective. The theoretical background turns out to be important. In the future more time and resources should be invested to increase effectiveness and efficiency of such programs.