Εισαγωγή: Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1980, η εφαρμογή ασκήσεων αντίστασης στην
καρδιοαγγειακή αποκατάσταση θεωρείτο αμφιλεγόμενη και στην περίπτωση της καρδιακής
ανεπάρκειας επικίνδυνη.[1] Όμως, τα τελευταία 15 χρόνια δημοσιευμένα αποτελέσματα
πληθώρας μελετών τεκμηριώνουν τόσο τα σημαντικά οφέλη, όσο και την ασφάλεια του
προγράμματος ενδυνάμωσης στην καρδιακή αποκατάσταση.[1,2]
Σκοπός: Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η παράθεση των ωφελειών και η συνοπτική
περιγραφή του σχεδιασμού των προγραμμάτων ενδυνάμωσης κατά την αποκατάσταση των
καρδιαγγειακών ασθενών.
Μέθοδος: Έγινε ανασκόπηση της υπάρχουσας βιβλιογραφίας για την περίοδο 1990-2011 στις
βάσεις δεδομένων MEDLINE - PubMed με λέξεις κλειδιά όπως, cardiac rehabilitation, resistance
training, resistance exercise, strength training.
Αποτελέσματα:[1-6] Το πρόγραμμα ενδυνάμωσης ξεκινά με ήπιες ασκήσεις αντίστασης από
την αρχή του 2ου σταδίου του προγράμματος αποκατάστασης και σε πλήρη ανάπτυξη από το
τέλος του ίδιου σταδίου. Η ενδυνάμωση αφορά αρχικά 6-8 και στη συνέχεια 8-12 μεγάλες μυϊκές
ομάδες των άνω και κάτω άκρων. Η διάρκεια της συνεδρίας ενδυνάμωσης, με μεσοδιαστήματα
ανάπαυσης, ξεκινά από τα 10 λεπτά για να φθάσει προοδευτικά τα 20-30 λεπτά.
Πραγματοποιούνται 1-3 sets των 10-15 επαναλήψεων για κάθε μυϊκή ομάδα, με συχνότητα 2-3
φορές την εβδομάδα και ένταση 30%-40% της 1 μέγιστης επανάληψης (1 RM) για τον άνω
κορμό και 50%-60% του 1 RM για τον κάτω κορμό. Εναλλακτικά, η ένταση μπορεί να φθάνει
έως το 50-60% της μέγιστης εθελοντικής συστολής (MVC).
Συμπεράσματα: H έγκαιρη έναρξη και ο σωστός σχεδιασμός του προγράμματος
ενδυνάμωσης στα πλαίσια της καρδιοαγγειακής αποκατάστασης έχουν σαν αποτέλεσμα τη
2
σημαντική αύξηση της μυϊκής δύναμης και αντοχής, τη μερική βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και την αξιοσημείωτη βελτίωση της ποιότητας ζωής.