Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.author Αντωνίου, Παναγιώτα el
dc.contributor.author Στεφανίδου, Αγγελική el
dc.date.accessioned 2015-02-19T20:37:38Z
dc.date.available 2015-02-19T20:37:38Z
dc.date.issued 2015-02-19
dc.identifier.uri http://hdl.handle.net/11400/6558
dc.rights Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ηνωμένες Πολιτείες *
dc.rights.uri http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/ *
dc.subject Lipids
dc.subject Oxidation
dc.subject Heating
dc.subject Λιπίδια
dc.subject Οξείδωση
dc.subject Θέρμανση
dc.title Μελέτη της οξείδωσης σησαμέλαιου με επίδραση θέρμανσης και προσθήκης καρυκευμάτων el
heal.type bachelorThesis
heal.classification Nutrition
heal.classification Chemistry
heal.classification Διατροφή
heal.classification Χημεία
heal.classificationURI **N/A**-Nutrition
heal.classificationURI http://data.seab.gr/concepts/c1dfd96eea8cc2b62785275bca38ac261256e278
heal.classificationURI **N/A**-Διατροφή
heal.classificationURI **N/A**-Χημεία
heal.keywordURI http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh00006015
heal.language el
heal.access campus
heal.recordProvider Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Αθηνών. Σχολή Τεχνολογίας Τροφίμων. Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων. el
heal.publicationDate 2010
heal.bibliographicCitation Αντωνίου, Π. και Στεφανίδου, Α. (2010). Μελέτη της οξείδωσης σησαμέλαιου με επίδραση θέρμανσης και προσθήκης καρυκευμάτων. Πτυχιακή. Αθήνα. Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Αθήνας. el
heal.abstract Περίληψη:Οι μεταβολές των λιπιδίων που οφείλονται στην υδρόλυση και την οξείδωση είναι υψίστης σημασίας για όλους όσους συνδέονται με θέματα που αφορούν την τροφική αλυσίδα. Οι μεταβολές αυτές επιδρούν άμεσα στις αλλαγές του χρώματος, της οσμής και της γεύσης, στην αύξηση του ιξώδους του ελαίου καθώς και στο σχηματισμό διαφόρων προϊόντων που υποβαθμίζουν την οργανοληπτική ποιότητα και θρεπτική αξία του τροφίμου και έχουν κατηγορηθεί για τοξική επίδραση. Η οξειδωτική σταθερότητα των ελαίων είναι ένας σημαντικός δείκτης ποιότητας και διάρκειας ζωής αυτού που εξαρτάται από τη σύνθεσή του όπως και τις συνθήκες στο οποίο αυτό υποβάλλεται. Στην παρούσα μελέτη, η μέτρηση του Αριθμού Υπεροξειδίων (Α.Υ), η Υπέρυθρη Φασματοσκοπία με Μετασχηματισμό Fourier (FTIR), η Αέρια Χρωματογραφία (GC) και η χρωματομετρία επιλέχθηκαν ως τεχνικές για την παρακολούθηση της οξειδωτικής υποβάθμισης που έχουν υποστεί δείγματα σησαμελαίου κατά την θέρμανση. Τα εξεταζόμενα δείγματα ήταν εμπορικώς διαθέσιμα και διέφεραν ως προς την ποικιλία του φυτού, την ημερομηνία λήξης, τον τρόπο καλλιέργειας και την επεξεργασία των σπόρων πριν την εκχύλιση. Η αντιοξειδωτική επίδραση φυσικών καρυκευμάτων ως προσθέτων (saffron, δεντρολίβανο, ρίγανη) μελετήθηκε επίσης. Εφαρμόσθηκε μια αναλυτική FTIR τεχνική, η οποία βασίζεται στις εμφανιζόμενες αλλαγές στη φασματική περιοχή των 1745 cm-1 μετά από θέρμανση, για τη μέτρηση των καρβονυλικών ενώσεων που παράγονται στα έλαια. Έγινε συγκριτική μελέτη των αποτελεσμάτων που προέκυψαν από τη FTIR ανάλυση και τη μέθοδο του A.Υ. Η περιεκτικότητα των καρβονυλικών ενώσεων και ο Α.Υ. βρέθηκαν σημαντικά υψηλότερα για το έλαιο που είχε ξεπεράσει την ημερομηνία λήξης του, έναντι των μη ληγμένων με εξαίρεση τις μετρήσεις του καβουρδισμένου. Το βιολογικό έλαιο παρουσίασε μια ενδιάμεση οξειδωτική συμπεριφορά η οποία οφείλεται στην μέθοδο επεξεργασίας του σπόρου πριν την εκχύλιση και όχι τη μέθοδο καλλιέργειάς του, πιθανότατα δε παίζει ρόλο και η ποικιλία του σπόρου. Επιπροσθέτως, το ελαφρώς καβουρδισμένο έλαιο επέδειξε τη μέγιστη οξειδωτική σταθερότητα σε αντίθεση με το καβουρδισμένο, σε ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας και χρόνου επεξεργασίας, το οποίο είχε τη χειρότερη. Η ανάλυση των λιπαρών οξέων με την αέρια χρωματογραφία παρέχει επίσης ένα μέσο για την παρακολούθηση της οξειδωτικής υποβάθμισης. Τα αποτελέσματα έδειξαν σημαντική (P<0.05) ελάττωση του ποσοστού των περιεχόμενων πολυακόρεστων λιπαρών οξέων (PUFA) και σημαντική (P<0.05) αύξηση του ποσοστού των μονοακόρεστων (MUFA). Το ποσοστό των κορεσμένων λιπαρών οξέων (SFA) όπως και η αναλογία SFA/PUFA παρουσίασαν σημαντική (P<0.05) διακύμανση. Οι χρωματικές αλλαγές παρουσίασαν σημαντική (P<0.05) αλλά ομοιόμορφη διακύμανση για όλα τα μελετούμενα είδη ελαίων διατηρώντας το τελικό προϊόν οργανοληπτικώς αποδεκτό. Όσον αφορά τα φυσικά καρυκεύματα, η δράση τους ήταν αποτελεσματικότερη κατά την απ’ ευθείας προσθήκη τους δεν επηρέασαν δε τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά των ελαίων. Σημαντικότερη (P<0.05) αντιοξειδωτική δράση επιτεύχθηκε με την προσθήκη του κρόκου. el
heal.advisorName Τέγου, Ευαγγελία el
heal.advisorName Σινάνογλου, Βασιλεία el
heal.committeeMemberName Τέγου, Ευαγγελία el
heal.committeeMemberName Σινάνογλου, Βασιλεία el
heal.committeeMemberName Γκέργκης, Βλάσσης el
heal.academicPublisher Σχολή Τεχνολογίας Τροφίμων. Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων. el
heal.academicPublisherID teiath
heal.fullTextAvailability false


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

  • Όνομα: Ptixiaki DOCX.zip
    Μέγεθος: 2.986Mb
    Μορφότυπο: Άγνωστο

Οι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο:

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ηνωμένες Πολιτείες Εκτός από όπου ορίζεται κάτι διαφορετικό, αυτή η άδεια περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ηνωμένες Πολιτείες