Η υπερκινητικότητα είναι φυσιολογική ή αποκλίνουσα συμπεριφορά στη σχολική ηλικία;

dc.contributor.author	Μανιαδάκη, Κατερίνα	el
dc.contributor.author	Κάκουρος, Ευθύμιος	el
dc.date.accessioned	2015-04-27T17:09:28Z
dc.date.issued	2015-04-27
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/11400/9097
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ηνωμένες Πολιτείες	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/	*
dc.source	www.arsi.gr	en
dc.subject	Divergent behavior
dc.subject	Child psychopathology
dc.subject	Mental health
dc.subject	Παιδική ψυχοπαθολογία
dc.subject	Ψυχική υγεία
dc.title	Η υπερκινητικότητα είναι φυσιολογική ή αποκλίνουσα συμπεριφορά στη σχολική ηλικία;	el
heal.type	conferenceItem
heal.secondaryTitle	oι αντιλήψεις των μελλοντικών παιδαγωγών ανάλογα με το φύλο του παιδιού	el
heal.classification	Psychology
heal.classification	Attention-deficit hyperactivity disorder
heal.classification	Ψυχολογία
heal.classification	Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής - υπερκινητικότητα
heal.classificationURI	http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh85108459
heal.classificationURI	http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh85063661
heal.classificationURI	N/A-Ψυχολογία
heal.classificationURI	N/A-Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής - υπερκινητικότητα
heal.keywordURI	http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh85023384
heal.keywordURI	http://id.loc.gov/authorities/subjects/sh00006455
heal.dateAvailable	10000-01-01
heal.language	el
heal.access	forever
heal.publicationDate	2002-12-06
heal.bibliographicCitation	Μανιαδάκη, Κ. & Κάκουρος, Ε. (2002) Η υπερκινητικότητα είναι φυσιολογική ή αποκλίνουσα συμπεριφορά στη σχολική ηλικία; Οι αντιλήψεις των μελλοντικών παιδαγωγών ανάλογα με το φύλο του παιδιού. Στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Σχολικής Ψυχολογίας. 6 με 8 Δεκεμβρίου 2002. Θεσσαλονίκη	el
heal.abstract	Η παραπομπή ενός παιδιού με προβλήματα συμπεριφοράς σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας εξαρτάται συνήθως από το επίπεδο ανοχής και τις αντιλήψεις των ενηλίκων για τη συμπεριφορά του. Οι παιδαγωγοί αποτελούν μία από τις πιο συχνές πηγές παραπομπής των παιδιών στους ειδικούς (Brunstetter, 1985; Κάκουρος και συν., 1995). Σύμφωνα με ελληνικά και διεθνή ερευνητικά δεδομένα, η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) αποτελεί την πιο συνήθη αιτία παραπομπής παιδιών σε τέτοιες υπηρεσίες (Κάκουρος και συν., 1995; Barkley, 1990). Στόχος της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση των αντιλήψεων των μελλοντικών παιδαγωγών σχετικά με τη φύση και τα αίτια της ΔΕΠ-Υ και η πιθανή διαφοροποίησή τους ανάλογα με το φύλο του παιδιού. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 160 φοιτήτριες του Τμήματος Βρεφονηπιοκομίας του Τ.Ε.Ι. Αθήνας. Το ερωτηματολόγιο που τους χορηγήθηκε παρουσίαζε την περίπτωση ενός παιδιού με συμπτώματα ΔΕΠ-Υ, η οποία ακολουθούνταν από δύο κλίμακες τύπου Likert σχετικά με τη φύση και τα αίτια της συμπεριφοράς αυτής. Στα μισά ερωτηματολόγια παρουσιάστηκε η περίπτωση ενός αγοριού με ΔΕΠ-Υ ενώ στα υπόλοιπα η περίπτωση ενός κοριτσιού με την ίδια ακριβώς συμπεριφορά. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, η ίδια μορφή διασπαστικής συμπεριφοράς αξιολογούνταν ως περισσότερο τυπική σε σχέση με το φύλο του παιδιού στην περίπτωση των αγοριών και λιγότερο τυπική στην περίπτωση των κοριτσιών. Επιπλέον, όσο λιγότερο τυπική θεωρούνταν για τα κορίτσια, τόσο μεγαλύτερη ανησυχία θα έπρεπε να προκαλεί στους γονείς τους, σύμφωνα με τους μελλοντικούς παιδαγωγούς. Στη βάση των αποτελεσμάτων αυτών συζητείται η σημασία του φύλου του παιδιού στις αντιλήψεις των ενηλίκων σχετικά με τη συμπεριφορά του και η επίδραση του φύλου σε πρακτικές κοινωνικοποίησης οι οποίες μπορεί να σχετίζονται με τη μείωση ή την επιδείνωση συμπτωμάτων ψυχοπαθολογίας.	el
heal.fullTextAvailability	false
heal.conferenceName	2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Σχολικής Ψυχολογίας	el
heal.conferenceItemType	poster