Το μέλλον των μουσείων του 21ου αιώνα εξαρτάται απόλυτα από τον ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο μας και τον ρόλο των ίδιων των μουσείων που καλούνται ως εκπαιδευτικοί οργανισμοί να διαδραματίσουν μέσα σε αυτόν. Η μάθηση και η εκπαίδευση στον μουσειακό χώρο, είναι ιδιαίτερα σημαντικές διαδικασίες, και στην ουσία, αποτελούν έναν από τους βασικούς τρόπους με τους οποίους τα μουσεία επιδρούν στους ανθρώπους. Η διαδραστικότητα χρησιμοποιείται για να δηλώσει κατά την Andrea Witcomb (2012:447) «ευρύ φάσμα τύπων εκθέματος και αντιλήψεων σχετικά με τη φύση της σχέσης εκθέματος-επισκέπτη». Σκοπός της παρούσας εργασίας μέσα από τη μελέτη περίπτωσης του διαδραστικού Μουσείου Συναισθημάτων Παιδικής Ηλικίας και της έκθεσής του «Γειά σου κύριε Φόβε» είναι να διερευνηθεί ο ρόλος των διαδραστικών εκθεμάτων στα παιδικά μουσεία ως αποτελεσματικού παιδαγωγικού εργαλείου, σε σχέση με τις παραδοσιακές μορφές παρουσίασης των εκθεμάτων στον μουσειακό χώροThe future of museums of the 21st century depends entirely on the rapidly changing world and the role of museums as educational institutions are invited to play in it. Learning and education in the Museum, is especially important processes, and in essence, constitute one of the key ways in which museums have an effect on people. Interactivity is used to indicate when Andrea Witcomb (2012:447) "a wide range of types of exhibit and conceptions about the nature of the relationship of exhibitvisitor". The purpose of this work through the case study of interactive Museum of Childhood Emotions and his "Hello Mr Fobe" is to investigate the role of interactive exhibits at children's museums as effective pedagogical tool, as compared with traditional forms of presentation of exhibits in the Museum.