Boredom proneness and job boredom were assessed for the health professionals and personnel of management in a Greek, urban hospital. Both boredom proneness and job boredom are negatively related with the overall health, job satisfaction and output of an employee, whilst the effect of demographic parameters such as gender, age, level of education and years of employment were also assessed for boredom proneness and job boredom. Aim: The present study aims to detect which group of employees- health professionals or personnel of management- presents greater boredom proneness and job boredom, to which degree this is expressed, to explain the findings of this research based on previous findings and the possible causes that lead to job boredom. Sample-Method: In order to assess how prone the employees were to boredom, Farmer & Sundberg’s Boredom Proneness Scale (1986) was used whilst Lee’s Job Boredom Scale (1986) was used to assess the degree of job boredom. Only one answer per question was granted. Likert-type answers were provided. The total sample size is 314 employees (208 health professionals & 106 employees of management). Results: Both hospital employee groups (Athens Navy Hospital) presented with boredom proneness and job boredom with the health professionals scoring lower on both scales compared to personnel of management. Conclusion: To the best of the author’s knowledge, the findings of this research contribute some information on two groups of employees that have not been studied in comparison to each other in the past in Greece or abroad. The enhancement of the stability of the ratio employer : employment, the use of psychometric tools, job rotation and adjustments to the environment are proposed as measures that will protect and relieve the worker of his boredom which poses as a chronic wound to the professional health of many employees and thus to public health in general.Μελετήθηκε η σχέση της τάσης προς πλήξη και η επαγγελματικής πλήξης των επαγγελματιών υγείας και διοικητικών υπαλλήλων σε ένα Ελληνικό, αστικό νοσοκομείο. Τόσο η τάση προς πλήξη όσο και η επαγγελματική πλήξη σχετίζονται αρνητικά με την υγεία, την επαγγελματική ικανοποίηση και απόδοση του εργαζομένου ενώ μελετήθηκε και η επίδραση δημογραφικών παραμέτρων, όπως το φύλο, η ηλικία, το επίπεδο εκπαίδευσης και ο χρόνος υπηρεσίας στην προδιάθεση για πλήξη και την επαγγελματική πλήξη. Σκοπός: Βασικός σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να εντοπίσει ποιες ομάδες εργαζομένων παρουσιάζουν προδιάθεση για πλήξη και επαγγελματική πλήξη και σε ποιο βαθμό, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και να ερμηνεύσει τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης με «ορίζοντα» τα ευρήματα προηγούμενων ερευνών, σε σχέση με τα πιθανά αίτια που οδηγούν στην παρουσία πλήξης στον εργασιακό χώρο. Υλικό-Μέθοδος: Για την μέτρηση της προδιάθεσης για πλήξη χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα Boredom Proneness Scale των R. Farmer & N.D. Sundberg (1986) και για την μέτρηση της επαγγελματικής πλήξης η κλίμακα Job Boredom Scale του T.W.Lee (1986). Οι κλίμακες επιδέχονταν μία απάντηση ανά ερώτηση, με διαβάθμιση τύπου Likert. Ο συνολικός αριθμός του δείγματος στην παρούσα μελέτη ανέρχεται στα 314 άτομα (208 επαγγελματίες υγείας και 106 διοικητικοί υπάλληλοι). Αποτελέσματα: Στο σύνολό τους, οι δύο γενικές ομάδες εργαζομένων του νοσοκομείου (Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών) οι επαγγελματίες υγείας και το διοικητικό προσωπικό εμφανίζουν τάση προς πλήξη και επαγγελματική πλήξη, αλλά οι επαγγελματίας υγείας εμφανίζουν αυτά τα χαρακτηριστικά σε μικρότερο βαθμό, σε σχέση με τους διοικητικούς υπαλλήλους.Συμπεράσματα: Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας προσθέτουν μερικές ακόμα πληροφορίες για ένα τομέα εργαζομένων που δεν έχει μελετηθεί συγκριτικά στο παρελθόν στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως προκύπτει από την έλλειψη αντίστοιχης δημοσιευμένης μελέτης. Μεταξύ άλλων, προτείνεται η εξασφάλιση ισορροπίας της σχέσης του ατόμου προς την εργασία με την εφαρμογή ψυχομετρικών εργαλείων, η εκ περιτροπής τοποθέτησής τους σε διαφορετικές θέσεις εργασίας και η διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου έτσι ώστε σε κάθε περίπτωση ο εργαζόμενος να δέχεται ερεθίσματα τα οποία θα προλαμβάνουν ή θα τον ανακουφίζουν από την πλήξη η οποία αποτελεί χρόνια πληγή για την επαγγελματική υγεία πολλών εργαζομένων και κατ’ επέκταση, την ευρύτερη δημόσια υγεία.